ADS-B (automatyczny zależny nadzór) i ADS-C (automatyczny zależny nadzór) to technologie stosowane w lotnictwie do obserwacji i komunikacji, ale służą różnym celom i działają inaczej.
ADS-B to technologia nadzoru stosowana w lotnictwie, która polega na przekazywaniu do statku powietrznego jego tożsamości, pozycji, prędkości i innych informacji pochodzących z pokładowych systemów nawigacji. Informacje te są okresowo nadawane przez statek powietrzny i mogą być odbierane przez stacje naziemne i inne statki powietrzne wyposażone w odbiorniki ADS-B. ADS-B poprawia świadomość sytuacyjną, usprawnia zarządzanie ruchem lotniczym i obsługuje takie funkcje, jak usługi informacji o ruchu drogowym i informacje o pogodzie dla pilotów i kontrolerów.
Z drugiej strony ADS-C oznacza umowę na automatyczny zależny nadzór. W przeciwieństwie do ADS-B, który autonomicznie nadaje informacje w regularnych odstępach czasu, ADS-C polega na okresowym wysyłaniu przez statki powietrzne danych obserwacyjnych do obiektów ATC (kontroli ruchu lotniczego) na ziemi za pośrednictwem zakontraktowanego łącza komunikacyjnego, zwykle przy użyciu systemów łączności satelitarnej. ADS-C jest często używany w oceanicznej lub odległej przestrzeni powietrznej, gdzie zasięg radaru jest ograniczony. Umożliwia ATC żądanie raportów monitorowania specyficznych dla statku powietrznego, zamiast polegać na ciągłej transmisji.
ADS-B vs ADS-C: Główna różnica między ADS-B i ADS-C polega na sposobie przesyłania danych z monitoringu. ADS-B transmituje informacje w sposób autonomiczny i ciągły ze statku powietrznego, natomiast ADS-C obejmuje okresowe raportowanie na podstawie konkretnych żądań ATC lub wcześniej ustalonych parametrów kontraktu. ADS-B zapewnia dane z nadzoru w czasie rzeczywistym na potrzeby świadomości sytuacyjnej i zarządzania ruchem, podczas gdy ADS-C jest bardziej odpowiedni dla obszarów o ograniczonym zasięgu radaru, zapewniając aktualizacje nadzoru w oparciu o uzgodnione w umowie interwały raportowania lub zdarzenia.
Tryb C to wtórny system radarowy dozorowania stosowany w lotnictwie w celu dostarczania informacji o wysokości, oprócz tożsamości i pozycji. Działa niezależnie od ADS-B, ale może go uzupełniać, dostarczając kontroli ruchu lotniczego informacje o wysokości. Transpondery trybu C w samolocie odpowiadają na zapytania radarowe z naziemnych systemów radarowych, dostarczając precyzyjnych danych o wysokości, które są kluczowe dla utrzymania bezpiecznej separacji między statkami powietrznymi.
ADS-B oznacza automatyczny zależny nadzór-rozgłaszanie. Jest to kluczowa nowoczesna technologia lotnicza mająca na celu poprawę obserwacji statków powietrznych i świadomości sytuacyjnej. Transmitując dokładną pozycję, prędkość i inne dane pochodzące z pokładowych systemów nawigacji, ADS-B usprawnia zarządzanie ruchem lotniczym, umożliwia bardziej efektywne wyznaczanie tras statków powietrznych i obsługuje ulepszone funkcje bezpieczeństwa, takie jak unikanie kolizji i alerty drogowe. Transmisje ADS-B odbierane są przez odbiorniki naziemne i inne statki powietrzne, umożliwiając śledzenie i koordynację w czasie rzeczywistym w przestrzeni powietrznej.