Radar pasywny oferuje pewne zalety, takie jak ukryte działanie i zmniejszona emisja, ale ma również kilka wad. Główną wadą jest poleganie na istniejących sygnałach radiowych, takich jak sygnały nadawcze lub komunikacyjne, do celów wykrywania. Zależność ta ogranicza jego elastyczność operacyjną i zasięg, gdyż może wykrywać cele jedynie w zasięgu dostępnych źródeł sygnału. Ponadto pasywne systemy radarowe mogą napotykać wyzwania związane z dokładnym określeniem zasięgu i azymutu celu ze względu na różnice w propagacji sygnału i efekty wielościeżkowe, które mogą wpływać na dokładność pomiaru w porównaniu z aktywnymi systemami radarowymi.
Ograniczenia radaru pasywnego obejmują podatność na zakłócenia sygnału i czynniki środowiskowe, które mogą pogorszyć skuteczność wykrywania. Ponieważ radar pasywny opiera się na sygnałach przesyłanych ze źródeł zewnętrznych, wszelkie zakłócenia lub zmiany w tych sygnałach, spowodowane czynnikami takimi jak teren, warunki pogodowe lub zmiany w wzorcach nadawania, mogą mieć wpływ na niezawodność wykrywania. Ponadto pasywne systemy radarowe często wymagają wyrafinowanych algorytmów przetwarzania sygnałów w celu wyodrębnienia i korelowania słabych sygnałów z wielu źródeł, co może skomplikować śledzenie i identyfikację celów w czasie rzeczywistym.
Radar pierwotny, choć szeroko stosowany ze względu na możliwość niezależnego przesyłania i odbierania sygnałów radarowych, ma swoje wady. Istotną wadą jest jego podatność na wykrycie przez przeciwników ze względu na aktywną transmisję impulsów radarowych. Ta emisja energii elektromagnetycznej sprawia, że główne systemy radarowe są podatne na wykrycie i zakłócanie przez wrogie siły, co zagraża ich bezpieczeństwu operacyjnemu i skuteczności w niektórych zastosowaniach wojskowych. Ponadto radar główny może zużywać wyższy poziom mocy w porównaniu z pasywnymi systemami radarowymi, co potencjalnie ogranicza jego zastosowanie w środowiskach o ograniczonej energii lub w zastosowaniach wymagających dłuższej trwałości operacyjnej.