Najprostszą formą anteny reflektorowej jest reflektor płaski. Ta podstawowa konstrukcja składa się z płaskiej, odblaskowej powierzchni umieszczonej za elementem promieniującym, takim jak antena dipolowa. Płaska płytka odbija fale radiowe emitowane przez element promieniujący, kierując je w pożądanym kierunku, aby poprawić siłę i ostrość sygnału.
Antena reflektorowa to rodzaj anteny wykorzystującej powierzchnię odbijającą do kierowania fal radiowych. Zwykle składa się z elementu promieniującego i odbłyśnika, który może mieć płaską powierzchnię, talerz paraboliczny lub inny kształt przeznaczony do skupiania i kierowania emitowanych fal. Anteny reflektorowe są powszechnie stosowane w zastosowaniach wymagających dużego wzmocnienia i kontroli kierunkowej, takich jak komunikacja satelitarna, systemy radarowe i radioteleskopy.
Wzór reflektora w antenie reflektora zależy od kształtu i wielkości powierzchni odbijającej. Na przykład reflektor paraboliczny tworzy wysoce skupioną, wąską wiązkę, odbijając fale w kierunku pojedynczego punktu ogniskowego, co daje wzór promieniowania kierunkowego o dużym wzmocnieniu. Odbłyśniki płaskie zapewniają szerszą, mniej skupioną wiązkę. Konkretny model reflektora ma kluczowe znaczenie przy określaniu wydajności anteny i jest zaprojektowany tak, aby spełniał wymagania zamierzonego zastosowania.
Najlepszym materiałem na reflektor antenowy jest zwykle metal o wysokiej przewodności elektrycznej, taki jak aluminium lub miedź. Metale te skutecznie odbijają fale elektromagnetyczne, są trwałe i lekkie. Często preferowane jest aluminium ze względu na niższy koszt, łatwość produkcji i dobrą odporność na korozję, dzięki czemu nadaje się do stosowania na zewnątrz w różnych warunkach środowiskowych.