Koncepcja systemu radarowego opiera się na wykorzystaniu fal radiowych do wykrywania i śledzenia obiektów na odległość. Radar oznacza „wykrywanie i funkcjonalność radia” i działa na zasadzie przesyłania fal elektromagnetycznych z nadajnika radarowego. Fale te przechodzą przez atmosferę i kiedy napotykają obiekty takie jak samoloty, statki, pojazdy lub zjawiska pogodowe, odbijają się z powrotem do odbiornika radaru. Mierząc opóźnienie między transmisją a odbiorem odbitych sygnałów, a także ich przesunięcie Dopplera i amplitudę, systemy radarowe mogą określić odległość, kierunek, prędkość i inne cechy wykrytych celów. Informacje te mają kluczowe znaczenie w zastosowaniach obejmujących obserwację wojskową i kontrolę ruchu lotniczego, a także monitorowanie pogody i nawigację.
Podstawowa koncepcja systemu radarowego polega na emitowaniu fal radiowych, wykrywaniu ich odbić od obiektów i analizowaniu tych odbić w celu wydobycia przydatnych informacji o celach. Nadajnik radarowy generuje krótkie impulsy energii elektromagnetycznej, które za pomocą anteny kierunkowej kierowane są w otaczającą przestrzeń. Podczas napotykania obiektów część tych fal jest odbijana z powrotem do odbiornika radaru. Odbiornik wykrywa te echa, przetwarza je w celu odfiltrowania szumu i bałaganu oraz oblicza pozycję i prędkość celów na podstawie opóźnienia i przesunięcia częstotliwości zwracanych sygnałów. Możliwość działania na różnych częstotliwościach i długościach fal pozwala systemom radarowym dostosowywać się do różnych warunków środowiskowych i typów celów, co czyni je wszechstronnymi narzędziami do zastosowań wojskowych i cywilnych.