Polaryzacja promieniowania odnosi się do orientacji wektora pola elektrycznego fali elektromagnetycznej podczas jej rozchodzenia się w przestrzeni. Właściwość ta opisuje, jak pole elektryczne oscyluje w określonym kierunku w stosunku do kierunku przemieszczania się fali. Promieniowanie może być spolaryzowane na różne sposoby: liniowo (z polem elektrycznym oscylującym w jednej płaszczyźnie), kołowo (gdzie wektor pola elektrycznego obraca się po okręgu) lub eliptycznie (połączenie składowych polaryzacji liniowej i kołowej). Polaryzacja promieniowania to podstawowa cecha wpływająca na interakcję fal z materiałami, antenami i warunkami atmosferycznymi, wpływająca na takie czynniki, jak właściwości odbicia, transmisji, absorpcji i rozpraszania.
Mówiąc najprościej, polaryzacja odnosi się do orientacji pola elektrycznego fali elektromagnetycznej podczas jej przemieszczania się w przestrzeni. Wyobraź sobie pole elektryczne fali oscylujące w określonym kierunku, prostopadłym do kierunku propagacji fali. Orientację tę można zwizualizować jako wyrównanie energii falowej w określonej płaszczyźnie. Polaryzacja ma kluczowe znaczenie w różnych zastosowaniach, w tym w komunikacji radiowej, systemach radarowych, optyce i astronomii, gdzie kontrolowanie lub zrozumienie orientacji fal elektromagnetycznych jest niezbędne do skutecznej transmisji, wykrywania i analizy sygnału.
Rozpraszanie i polaryzacja promieniowania polega na oddziaływaniu fal elektromagnetycznych z cząstkami lub powierzchniami, w wyniku czego powstają zmiany stanu polaryzacji fali. Kiedy promieniowanie napotyka cząstki lub powierzchnie, może ulec rozproszeniu, przy czym kierunek rozproszonej fali zależy od orientacji polaryzacji fali padającej względem rozproszenia. Polaryzacja odgrywa rolę w zjawiskach rozpraszania, takich jak rozpraszanie Rayleigha (które zależy od czwartej potęgi częstotliwości) i rozpraszanie MIE (które opiera się na cząstkach elektromagnetycznych).
Polaryzacja fali odnosi się do kierunku, w którym pole elektryczne oscyluje, gdy fala przemieszcza się w przestrzeni. Właściwość ta jest określona przez orientację wektora pola elektrycznego prostopadle do kierunku propagacji fali. Przykładowo w polaryzacji liniowej pole elektryczne oscyluje w określonej płaszczyźnie, natomiast w polaryzacji kołowej wektor pola elektrycznego obraca się ruchem kołowym wokół osi propagacji fali. Polaryzacja wpływa na różne aspekty zachowania fal, w tym na interakcję fal z materiałami, sposób odbierania sygnałów przez anteny oraz transmisję i odbicie światła.