Rozdzielczość zasięgu naziemnego SAR odnosi się do możliwości rozróżnienia dwóch punktów na ziemi oddalonych od siebie o pewną odległość wzdłuż kierunku zasięgu, który jest prostopadły do toru lotu platformy radarowej. Decyduje o tym szerokość pasma systemu radarowego i geometria obserwacji.
Rozdzielczość zasięgu naziemnego to miara zdolności systemu radarowego do rozróżnienia dwóch celów na ziemi oddalonych od siebie w kierunku prostopadłym do linii wzroku radaru. Wpływ na to mają takie czynniki, jak szerokość pasma radaru i kąt padania.
Zasięg pochylenia SAR na zasięg naziemny polega na przeliczeniu odległości mierzonej wzdłuż linii wzroku radaru (zasięg pochylenia) na odległość poziomą na ziemi (zasięg naziemny). Konwersja ta uwzględnia kąt padania i wysokość platformy radarowej, aby dokładnie odwzorować dane radarowe na ziemi.
Rozdzielczość obrazu SAR zależy zarówno od rozdzielczości zakresu, jak i rozdzielczości azymutu. Rozdzielczość zasięgu jest definiowana przez szerokość pasma sygnału radarowego, natomiast na rozdzielczość azymutu wpływa długość syntetycznej apertury i długość fali radaru. Obrazy SAR o wysokiej rozdzielczości mogą uzyskać szczegóły na poziomie poniżej metra.
Rozdzielczość zasięgu radaru to minimalna odległość między dwoma celami wzdłuż linii wzroku radaru, które można rozróżnić jako oddzielne obiekty. Zależy to przede wszystkim od szerokości pasma transmitowanego sygnału radarowego, przy czym szersze pasmo zapewnia lepszą rozdzielczość zakresu.