Określenie, co stanowi „dobry” zysk anteny, zależy od konkretnego zastosowania i wymagań. Ogólnie rzecz biorąc, dobry zysk anteny to taki, który spełnia pożądane kryteria wydajności dla danego zadania komunikacji lub wykrywania. Na przykład w systemach komunikacji bezprzewodowej dobry zysk anteny to zazwyczaj taki, który zapewnia wystarczającą siłę i pokrycie w żądanym zakresie bez zakłóceń i nadmiernych szumów. W zastosowaniach radarowych dobry zysk anteny pomaga wykrywać cele z dużą dokładnością i szczegółowością obrazu radarowego. Znaczenie zysku anteny uwzględnia również takie czynniki, jak częstotliwość robocza, rozmiar anteny i warunki środowiskowe.
W wielu przypadkach antena o większym zysku może być korzystna, ale nie jest ona uniwersalnie lepsza w każdej sytuacji. Anteny o większym zysku skupiają większą część promieniowania lub odbioru w określonym kierunku, co może poprawić siłę sygnału i zasięg w tym kierunku. Ta orientacja kierunkowa jest korzystna w przypadku łączy komunikacyjnych na duże odległości lub gdy zamierza się odbierać słabe sygnały z określonego kierunku, minimalizując jednocześnie zakłócenia z innych kierunków. Jednakże anteny o większym zysku mogą mieć węższą szerokość wiązki i są bardziej wrażliwe na precyzyjne ustawienie, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań wymagających zasięgu dookólnego lub tam, gdzie kluczowa jest mobilność i elastyczność.
Standardowe wzmocnienie anteny ogólnie odnosi się do poziomu odniesienia lub wzmocnienia odniesienia używanego do celów porównawczych. Może się różnić w zależności od kontekstu i standardów branżowych. Na przykład w telekomunikacji i inżynierii częstotliwości radiowych wzmocnienie standardowe może odnosić się do wzmocnienia hipotetycznego promiennika izotropowego (0 DBI), który promieniuje jednakowo we wszystkich kierunkach. Ten punkt odniesienia pomaga określić ilościowo wzmocnienie kierunkowe praktycznych anten w porównaniu z wyidealizowaną anteną izotropową.
Typowy zysk anteny różni się znacznie w zależności od jej konstrukcji, rozmiaru i przeznaczenia. Na przykład popularne anteny Wi-Fi mogą mieć zysk w zakresie od 2 DBI do 9 DBI, zapewniając umiarkowaną czułość kierunkową odpowiednią do zastosowań wewnętrznych i zewnętrznych krótkiego zasięgu. Natomiast anteny do komunikacji satelitarnej lub anteny paraboliczne o dużym wzmocnieniu mogą osiągnąć zysk większy niż 30 DBI, umożliwiając transmisję i odbiór sygnałów na duże odległości. Typowy zysk anteny jest wybierany na podstawie konkretnych wymagań, takich jak obszar pokrycia, zasięg sygnału i względy dotyczące zakłóceń w zamierzonym środowisku operacyjnym.
Dobra wartość DBI (decybeli w stosunku do izotropowości) dla anteny zależy od wymagań aplikacji i pożądanych właściwości użytkowych. Ogólnie rzecz biorąc, wyższa wartość DBI oznacza większe wzmocnienie kierunkowe w porównaniu z grzejnikiem izotropowym. Na przykład anteny używane do połączeń komunikacyjnych punkt-punkt lub odbioru satelitarnego mogą mieć wartości DBI w zakresie od 15 DBI do 30 dBI lub więcej, zapewniając silne wzmocnienie sygnału w określonych kierunkach. Z drugiej strony anteny o niższych wartościach DBI, takie jak te używane w wewnętrznych sieciach Wi-Fi lub urządzeniach mobilnych, zapewniają większy zasięg i mniejszą czułość kierunkową. Wybór dobrego DBI dla anteny obejmuje czynniki równoważące, takie jak obszar zasięgu, siła sygnału, poziomy zakłóceń oraz rozmiar i złożoność anteny.