Zasada Dopplera w radarze odnosi się do zjawiska, w którym częstotliwość fal radiowych zmienia się, gdy odbijają się one od poruszającego się obiektu. Zasada ta, nazwana na cześć austriackiego fizyka Christiana Dopplera, głosi, że jeśli obiekt (taki jak samolot lub pojazd) zbliża się lub oddala od nadajnika/odbiornika radarowego, częstotliwość odbitych fal zostanie przesunięta w górę lub w dół w stosunku do częstotliwości pierwotna nadawana częstotliwość. To przesunięcie częstotliwości, zwane przesunięciem Dopplera, jest wprost proporcjonalne do prędkości obiektu i częstotliwości transmitowanych fal. Systemy radarowe wykorzystują tę zasadę do pomiaru prędkości i kierunku poruszających się obiektów, co ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach takich jak monitorowanie pogody, kontrola ruchu lotniczego i nadzór wojskowy.
Zasada Dopplera, sformułowana przez Christiana Dopplera, opisuje postrzeganą zmianę częstotliwości fal emitowanych przez poruszające się źródło względem obserwatora. Zasada ta dotyczy różnych rodzajów fal, w tym fal dźwiękowych, fal świetlnych i fal radiowych stosowanych w radarach. W zastosowaniach radarowych zasada Dopplera wyjaśnia, jak zmienia się częstotliwość fal radarowych, gdy odbijają się one od poruszającego się obiektu. Jeśli obiekt porusza się w kierunku nadajnika/odbiornika radaru, fale odbite mają wyższą częstotliwość (krótszą długość fali) niż fale transmitowane. I odwrotnie, jeśli obiekt się oddala, fale odbite mają niższą częstotliwość (dłuższa długość fali). To przesunięcie częstotliwości umożliwia systemom radarowym wykrywanie prędkości poruszających się obiektów, dostarczając cennych informacji do nawigacji, obserwacji i innych zastosowań.