Radar bistatyczny ma kilka zalet w porównaniu z monostatycznymi systemami radarowymi. Kluczową korzyścią są ulepszone możliwości wykrywania w trybie stealth. Oddzielając nadajnik i odbiornik, radar bistatyczny może wykrywać cele niewidoczne, które zostały zaprojektowane tak, aby zminimalizować ich przekrój poprzeczny radaru (RCS). Przestrzenna separacja anten nadawczych i odbiorczych umożliwia radarowi bistatycznemu wykorzystanie różnych kątów oświetlenia i odbioru, potencjalnie poprawiając wykrywanie celów w zagraconym lub zakłócającym otoczeniu.
Ponadto bistatyczne systemy radarowe mogą być bardziej odporne na elektroniczne środki zaradcze, ponieważ sygnały zakłócające skierowane na nadajnik mogą nie wpływać na odbiornik i odwrotnie. Ta funkcja sprawia, że radar bistatyczny nadaje się do zastosowań w obserwacji wojskowej, rozwoju technologii stealth oraz nadzorowaniu ruchu powietrznego i morskiego.
Zasada działania radaru bistatycznego polega na zastosowaniu oddzielnych anten nadawczych i odbiorczych umieszczonych w różnych pozycjach.
W przeciwieństwie do radaru monostatycznego, w którym nadajnik i odbiornik są umieszczone w tym samym miejscu, radar bistatyczny wykorzystuje różnorodność przestrzenną między antenami nadawczymi i odbiorczymi do wykrywania i śledzenia celów. Nadajnik wysyła sygnały radarowe, które odbijają się od celów i odbierane są przez oddzielną antenę odbiorczą. Analizując różnice w ścieżkach propagacji sygnału i odbiciach, bistatyczne systemy radarowe mogą mierzyć cechy celu, takie jak zasięg, prędkość i przekrój poprzeczny radaru (RCS).
Taka konfiguracja zapewnia elastyczność, odporność na zakłócenia i potencjalne oszczędności dzięki wykorzystaniu istniejącej infrastruktury do wdrożenia.
Kąt bistatyczny w radarze odnosi się do kąta pomiędzy ścieżką celu nadajnika i celu odbiornika w bistatycznym systemie radarowym. W radarze bistatycznym kąt bistatyczny określa geometryczną zależność między anteną nadawczą i odbiorczą a celem. Wpływa na pomiary przekroju radarowego (RCS), a także na możliwości wykrywania i śledzenia systemu radarowego.
Kąt bistatyczny wpływa na przesunięcie Dopplera i opóźnienie sygnałów radarowych odbitych od ruchomych celów, wpływając na dokładność i rozdzielczość pomiarów, takich jak zasięg i prędkość celu. Bistatyczna optymalizacja kąta ma kluczowe znaczenie dla maksymalizacji wydajności i efektywności bistatycznych systemów radarowych w różnych zastosowaniach, w tym w obserwacji, teledetekcji i obronie.
Główną różnicą między radarem bistatycznym a radarem monostatycznym jest konfiguracja i rozmieszczenie anten nadawczych i odbiorczych.
W monostatycznych systemach radarowych nadajnik i odbiornik są umieszczone w tym samym miejscu i korzystają z jednej anteny do przesyłania i odbierania sygnałów radarowych. Taka konfiguracja upraszcza konstrukcję i działanie systemu radarowego, ale ogranicza zdolność radaru do jednoczesnego wykrywania celów pod różnymi kątami i kierunkami. Natomiast bistatyczne systemy radarowe oddzielają anteny nadawczą i odbiorczą, umieszczając je w różnych lokalizacjach.
Ta różnorodność przestrzenna pozwala radarowi bistatycznemu wykorzystywać różne kąty oświetlenia i odbioru, potencjalnie poprawiając wykrywanie celów w zagraconym otoczeniu lub w przypadku zakłóceń.
Bistatyczne systemy radarowe oferują zalety w wykrywaniu niewidzialności, odporności na elektroniczne środki zaradcze i elastyczność wdrażania w porównaniu z radarem monostatycznym.
Pasywne systemy radarowe wykorzystują istniejące sygnały ze źródeł zewnętrznych, takich jak komercyjne stacje nadawcze lub globalne systemy nawigacji satelitarnej (GNSS), jako źródła oświetlenia do wykrywania celów.
W przeciwieństwie do aktywnych systemów radarowych, które transmitują własne sygnały, pasywne systemy radarowe odbierają i przetwarzają sygnały odbite od celów ze źródeł zewnętrznych. Korzyści z radaru pasywnego obejmują zmniejszoną emisję, co utrudnia przeciwnikom wykrycie, przechwycenie lub zakłócenie. Pasywne systemy radarowe mogą również działać w ukryciu, minimalizując ich sygnaturę elektromagnetyczną i poprawiając bezpieczeństwo operacyjne.
Ponadto pasywne systemy radarowe mogą wykorzystywać istniejącą infrastrukturę, zmniejszając koszty wdrożenia i wymagania logistyczne. Cechy te sprawiają, że radar pasywny nadaje się do zastosowań w obserwacji, kontroli ruchu lotniczego, monitorowaniu środowiska i operacjach wojskowych, gdzie priorytetami są dyskrecja, elastyczność i opłacalność.