Zasięg radaru dozorowania może się znacznie różnić w zależności od jego konstrukcji i zastosowania, ale zazwyczaj waha się od kilkudziesięciu do kilkuset kilometrów. Radary do obserwacji naziemnej wykorzystywane do śledzenia statków powietrznych i obserwacji przestrzeni powietrznej mogą w optymalnych warunkach wykrywać cele w odległościach przekraczających 400 kilometrów.
Zasięg radaru dozorowania powietrza jest zwykle zaprojektowany tak, aby obejmował duże przestrzenie powietrzne i może sięgać kilkuset kilometrów. Wojskowe i radary do obserwacji powietrznej dalekiego zasięgu mogą wykrywać statki powietrzne z odległości ponad 400 kilometrów, zapewniając wczesną świadomość i świadomość sytuacyjną.
Częstotliwość radaru dozorowania mieści się zazwyczaj w zakresie mikrofal, czyli od 1 GHz do 40 GHz. Częstotliwości stosowane w systemach radarowych dozorowania obejmują pasmo L (1–2 GHz), pasmo S (2–4 GHz), pasmo C (4–8 GHz) i pasmo X (8–12 GHz). Wybór konkretnego pasma częstotliwości zależy od przeznaczenia radaru oraz wymaganej rozdzielczości i zasięgu.
Radar dozorowania zwykle działa w kilku pasmach częstotliwości, w tym w paśmie L, paśmie S, paśmie C i paśmie X. Pasmo L jest często wykorzystywane do kontroli ruchu lotniczego dalekiego zasięgu i systemów wczesnego ostrzegania, pasmo S do średniego do zastosowań dalekiego zasięgu, pasmo C do radarów pogodowych i kontroli ruchu lotniczego oraz pasmo X do obrazowania o wyższej rozdzielczości oraz do obserwacji krótkiej i średniej. Wybór pasma zależy od wymagań eksploatacyjnych i warunków środowiskowych.