Zasięg radaru impulsowo-dopplerowskiego odnosi się do jego zdolności do wykrywania celów w określonym zakresie odległości. Zasięg ten może się znacznie różnić w zależności od czynników takich jak moc nadajnika, czułość odbiornika, charakterystyka anteny i warunki środowiskowe. Nowoczesne radary impulsowe są w stanie wykrywać cele w odległościach od kilku metrów do setek kilometrów, w zależności od specyfikacji konstrukcyjnej radaru i parametrów eksploatacyjnych.
Częstotliwość systemu radaru impulsowo-dopplerowskiego odnosi się do częstotliwości roboczej, z jaką radar wysyła i odbiera impulsy elektromagnetyczne. Radary impulsowo-dopplerowskie zazwyczaj działają w częstotliwościach mikrofalowych, zwykle w paśmie X (8–12 GHz), paśmie S (2–4 GHz) lub innych pasmach częstotliwości odpowiednich do zastosowań radarowych. Konkretna zastosowana częstotliwość zależy od takich czynników, jak zastosowanie radaru, względy prawne, charakterystyka tłumienia atmosferycznego oraz pożądana rozdzielczość i zasięg.
PRI (interwał powtarzania impulsów) w radarze impulsowo-dopplerowskim odnosi się do odstępu czasu pomiędzy kolejnymi impulsami przesyłanymi przez system radarowy. Jest to krytyczny parametr określający zdolność radaru do rozróżniania celów w różnych zakresach i częstotliwościach Dopplera. PRI jest zwykle wybierany w oparciu o żądaną rozdzielczość zakresu i wymagania dotyczące rozdzielczości Dopplera systemu radarowego. Krótsze PRI zapewniają lepszą rozdzielczość zakresu, ale mogą ograniczać maksymalny jednoznaczny zakres, podczas gdy dłuższe PRI zapewniają lepszą rozdzielczość Dopplera, ale mogą poświęcić rozdzielczość zakresu. PRI jest starannie wybierany na etapie projektowania radaru, aby zoptymalizować jego działanie w oparciu o wymagania operacyjne i warunki środowiskowe.