Radar ruchu powierzchniowego działa z określoną prędkością obrotową, która zazwyczaj różni się w zależności od zamierzonego projektu i zastosowania systemu. Ta prędkość obrotowa określa, jak często wiązka radaru skanuje obszar zainteresowania. W przypadku większości radarów ruchu powierzchniowego prędkość ta waha się od kilku obrotów na minutę (obr./min) do około 12–15 obr./min w bardziej zaawansowanych systemach. Rotacja ta pozwala radarowi na ciągłe skanowanie wyznaczonego obszaru, dostarczając w czasie rzeczywistym informacji o ruchu obiektów na powierzchni ziemi lub wody.
Radar ruchu powierzchniowego działa w określonych pasmach częstotliwości przeznaczonych do zastosowań radarowych. Częstotliwość radaru ruchu powierzchniowego mieści się zazwyczaj w paśmie S (2–4 GHz) lub paśmie L (1–2 GHz) widma elektromagnetycznego. Częstotliwości te zostały wybrane ze względu na ich zdolność do penetracji różnych warunków pogodowych oraz zapewniają precyzyjne wykrywanie i śledzenie obiektów na powierzchni ziemi lub wody. Wybór pasma częstotliwości często zależy od takich czynników, jak wymagania dotyczące zasięgu radaru i warunki środowiskowe, w których radar jest rozmieszczony.
Prędkość obrotowa radaru odnosi się do prędkości, z jaką obraca się antena radaru podczas skanowania otoczenia. W przypadku radaru ruchu powierzchniowego ta prędkość obrotowa jest kluczowa, ponieważ określa częstotliwość aktualizacji i obszar zasięgu radaru. Nowoczesne systemy radarowe używane do ruchu powierzchniowego mają zazwyczaj prędkości obrotowe wahające się od około 5 do 15 obrotów na minutę (obr./min). Wyższe prędkości obrotowe umożliwiają szybszą aktualizację pozycji i ruchu obiektów, takich jak samoloty, pojazdy i statki, na powierzchni lądu lub wody.
Radar ruchu powierzchniowego służy przede wszystkim do monitorowania i zarządzania ruchem obiektów na pasach startowych, drogach kołowania i płytach postojowych lotnisk. Jego główną funkcją jest poprawa bezpieczeństwa poprzez dostarczanie w czasie rzeczywistym informacji o pozycji, prędkości i trajektorii statków powietrznych, pojazdów i innych obiektów na ziemi. Ta technologia radarowa pomaga kontrolerom ruchu lotniczego i personelowi naziemnemu skuteczniej koordynować ruchy, zapobiegać kolizjom i zapewniać efektywne wykorzystanie infrastruktury lotniska. Radar ruchu naziemnego przyczynia się również do ogólnego funkcjonowania portu lotniczego, usprawniając zarządzanie ruchem naziemnym, zmniejszając opóźnienia i wspierając bezpieczny i uporządkowany przepływ ruchu lotniczego.