Radar z syntetyczną aperturą (SAR) i radar z rzeczywistą aperturą (RAR) różnią się przede wszystkim sposobem osiągania rozdzielczości i jakości obrazu. Radar z rzeczywistą aperturą wykorzystuje fizyczny rozmiar anteny do określenia rozdzielczości. Rozdzielczość jest ograniczona rozmiarem anteny i długością fali sygnału radarowego.
Radar z rzeczywistą aperturą jest prosty w obsłudze, ale generalnie ma niższą rozdzielczość w porównaniu do radaru z syntetyczną aperturą.
Z drugiej strony radar z syntetyczną aperturą (SAR) syntetyzuje większą efektywną aperturę poprzez spójne przesuwanie anteny radaru wzdłuż ścieżki i spójne łączenie wielu ech radarowych. Technika ta pozwala SAR osiągnąć znacznie wyższą rozdzielczość i jakość obrazu, niż byłoby to możliwe przy fizycznej aperturze o tym samym rozmiarze.
Przetwarzając sygnały radarowe zebrane z dużej odległości, SAR może tworzyć szczegółowe obrazy odpowiednie do zastosowań wymagających precyzyjnego mapowania, monitorowania środowiska i rozpoznania.
Radar z syntetyczną aperturą (SAR) i radar z odwróconą syntetyczną aperturą (ISAR) służą różnym celom w obrazowaniu radarowym. SAR to technika stosowana w teledetekcji do tworzenia obrazów powierzchni Ziemi o wysokiej rozdzielczości poprzez spójne przesuwanie anteny radaru wzdłuż ścieżki i łączenie zebranych sygnałów.
SAR służy przede wszystkim do mapowania terenu, monitorowania zmian środowiskowych i przeprowadzania misji zwiadowczych.
Natomiast radar z odwróconą syntetyczną aperturą (ISAR) służy głównie do obrazowania i identyfikacji celów poruszających się względem systemu radarowego. ISAR działa poprzez zbieranie sygnałów radarowych z poruszającego się celu, takiego jak samolot lub statek, pod różnymi kątami, gdy cel porusza się względem anteny radaru.
Przetwarzając te echa, ISAR generuje obrazy, które można wykorzystać do rozpoznawania, identyfikacji i śledzenia celów. ISAR jest powszechnie stosowany w zastosowaniach wojskowych do obserwacji, oceny zagrożeń i planowania misji.
Radar z syntetyczną aperturą (SAR) to technika obrazowania radarowego, która tworzy obrazy powierzchni Ziemi o wysokiej rozdzielczości poprzez spójne przesuwanie anteny radaru wzdłuż ścieżki i łączenie zebranych sygnałów w spójny sposób.
SAR jest szeroko stosowany w zastosowaniach teledetekcji do mapowania terenu, monitorowania zmian środowiskowych i przeprowadzania misji rozpoznawczych. Systemy SAR przesyłają sygnały mikrofalowe na powierzchnię Ziemi i rejestrują echa odbite z powrotem do anteny radaru. Przetwarzając te echa radarowe, SAR generuje szczegółowe obrazy, które dostarczają cennych informacji do różnych celów naukowych, środowiskowych i wojskowych.
RAR ogólnie odnosi się do radaru z rzeczywistą aperturą, który wykorzystuje fizyczny rozmiar anteny do określenia rozdzielczości.
Działa poprzez emisję sygnałów radarowych i pomiar czasu potrzebnego, zanim sygnały odbiją obiekty i powrócą do anteny radaru. RAR zapewnia proste informacje o zasięgu i azymucie, ale generalnie oferuje niższą rozdzielczość w porównaniu do SAR. Radar z prawdziwą aperturą jest często używany w zastosowaniach, w których wysoka rozdzielczość nie jest krytyczna, takich jak podstawowe wykrywanie lub nawigacja celu.