Radary z rzeczywistą aperturą (RAR) i radary z syntetyczną aperturą (SAR) różnią się głównie konfiguracją anten i technikami obrazowania. RAR wykorzystuje fizycznie dużą antenę lub układ anten o stałym rozmiarze apertury do przesyłania i odbierania sygnałów radarowych. Wiązka radaru jest skierowana na cel, a odbite sygnały są zbierane w ciągu jednego impulsu. Rozdzielczość obrazów RAR jest ograniczona fizycznym rozmiarem apertury anteny, co skutkuje niższą rozdzielczością przestrzenną w porównaniu z SAR.
Natomiast SAR elektronicznie syntetyzuje dużą wirtualną aperturę anteny, przesuwając antenę radaru wzdłuż ścieżki. Dzięki temu SAR może osiągnąć znacznie wyższą rozdzielczość poprzez łączenie sygnałów odbieranych w różnych pozycjach, co skutkuje szczegółowymi obrazami o doskonałych cechach przestrzennych.
SAR jest szeroko stosowany w teledetekcji, monitorowaniu środowiska i rozpoznaniu ze względu na jego zdolność do tworzenia obrazów o wysokiej rozdzielczości niezależnie od warunków pogodowych i pory dnia.
Radar pokładowy (SLAR) i radar z syntetyczną aperturą (SAR) to technologie obrazowania radarowego stosowane w zastosowaniach teledetekcyjnych, ale działają inaczej. Slar wykorzystuje stałą lub mechanicznie skanowaną antenę do przesyłania sygnałów radarowych w kierunku bocznym z platformy powietrznej.
Wiązka radarowa skanuje ziemię prostopadle do toru lotu statku powietrznego, dostarczając w czasie rzeczywistym obrazy radarowe terenu poniżej. Systemy wynagrodzeń zapewniają ciągłą ochronę i nadają się do ogólnych zadań związanych z obserwacją i rozpoznaniem, ale generalnie mają niższą rozdzielczość w porównaniu do SAR. Natomiast SAR syntetyzuje elektronicznie dużą aperturę anteny, przesuwając antenę radaru wzdłuż ścieżki.
Dzięki temu SAR może uzyskiwać obrazy o wysokiej rozdzielczości z drobnymi szczegółami przestrzennymi, co czyni go idealnym rozwiązaniem do precyzyjnego mapowania, monitorowania środowiska i zarządzania katastrofami.
Radar z syntetyczną aperturą (SAR) i radar z odwróconą syntetyczną aperturą (ISAR) to techniki obrazowania radarowego wykorzystywane do różnych celów.
SAR został zaprojektowany do generowania obrazów o wysokiej rozdzielczości nieruchomych lub wolno poruszających się celów na powierzchni Ziemi poprzez elektroniczną syntezę dużej wirtualnej apertury anteny. Osiąga to poprzez przesuwanie anteny radaru wzdłuż ścieżki w celu zebrania odbitych sygnałów w różnych pozycjach, umożliwiając szczegółowe obrazowanie niezależnie od warunków pogodowych i pory dnia. Natomiast ISAR służy do tworzenia obrazów radarowych szybko poruszających się celów, takich jak statki lub samoloty, wykorzystując ich ruch.
Techniki ISAR analizują zmiany Dopplera w sygnałach radarowych spowodowane ruchem celu, aby wygenerować szczegółowe obrazy, które ujawniają kształt, orientację i cechy celu. Dlatego SAR i ISAR różnią się pod względem zastosowań docelowych i typów celów, do obrazowania których są przeznaczone.
Radar z syntetyczną aperturą (SAR) i radar normalny (radar konwencjonalny) znacznie różnią się możliwościami obrazowania i zasadami działania.
Normalne systemy radarowe zazwyczaj wykorzystują jedną antenę lub niewielką liczbę anten do przesyłania i odbierania sygnałów radarowych. Systemy te wykrywają obecność i lokalizację obiektów na podstawie czasu potrzebnego sygnałowi radarowemu na dotarcie do celu i z powrotem (czas lotu). Jednak normalne systemy radarowe mają ograniczoną rozdzielczość i nie są w stanie generować szczegółowych obrazów celów. Natomiast SAR elektronicznie syntetyzuje dużą wirtualną aperturę anteny, przesuwając antenę radaru wzdłuż ścieżki.
Dzięki temu SAR może uzyskiwać obrazy o wysokiej rozdzielczości z drobnymi szczegółami przestrzennymi poprzez łączenie sygnałów odbieranych w różnych pozycjach.
SAR znajduje zastosowanie w zastosowaniach wymagających precyzyjnego mapowania, modelowania terenu i monitorowania środowiska, gdzie niezbędne jest szczegółowe obrazowanie powierzchni Ziemi lub obiektów.
Radar z rzeczywistą aperturą (RAR) odnosi się do systemu radarowego, który wykorzystuje fizycznie dużą antenę lub układ anten o stałym rozmiarze apertury do przesyłania i odbierania sygnałów radarowych. W RAR wiązka radaru jest kierowana na cel, a odbite sygnały są zbierane w ciągu jednego impulsu.
Rozdzielczość obrazów RAR jest ograniczona fizycznym rozmiarem apertury anteny, co skutkuje niższą rozdzielczością przestrzenną w porównaniu z radarem z syntetyczną aperturą (SAR). Systemy RAR są prostsze i tańsze niż systemy SAR, ale oferują ograniczone możliwości obrazowania. Są stosowane w zastosowaniach, w których nie jest wymagane szczegółowe obrazowanie, takich jak podstawowy nadzór, wykrywanie celów i nawigacja.