Apertura radaru odnosi się do fizycznego rozmiaru anteny lub efektywnego obszaru, przez który system radarowy transmituje i odbiera fale elektromagnetyczne. W systemach radarowych apertura określa rozdzielczość kątową i czułość radaru, wpływając na jego zdolność do rozróżniania blisko rozmieszczonych obiektów lub celów. Większa apertura pozwala na ogół na lepszą rozdzielczość kątową i lepsze możliwości wykrywania, szczególnie na dłuższych dystansach, gdzie rezystancja sygnału może się zmniejszyć.
Apertura w terminologii radarowej odnosi się do efektywnej powierzchni lub rozmiaru anteny, która określa zdolność systemu do przesyłania i odbierania fal elektromagnetycznych. Odgrywa kluczową rolę w określaniu charakterystyk działania radaru, takich jak jego rozdzielczość zasięgowa, rozdzielczość kątowa i czułość na słabe sygnały. Rozmiar apertury wpływa bezpośrednio na to, jak mocno można skupić wiązkę radaru, wpływając na zdolność radaru do dokładnego wykrywania i lokalizowania celów.
Radar z rzeczywistą aperturą (RAR) to rodzaj systemu radarowego, w którym fizyczny rozmiar anteny określa możliwości rozdzielczości. W systemach radarowych z rzeczywistą aperturą rozdzielczość zależy przede wszystkim od wymiarów anteny i długości fali transmitowanego sygnału. Systemy RAR mają zazwyczaj ograniczoną rozdzielczość w porównaniu z systemami radarów z syntetyczną aperturą (SAR), ale są prostsze i mniej złożone pod względem przetwarzania danych i kalibracji.
W teledetekcji apertura odnosi się do efektywnego rozmiaru anteny lub czujnika używanego do wychwytywania fal elektromagnetycznych odbitych lub emitowanych od powierzchni Ziemi. Rozmiar apertury bezpośrednio wpływa na rozdzielczość przestrzenną systemów teledetekcyjnych, która odnosi się do najmniejszych dostrzegalnych szczegółów obrazu lub zbioru danych. Większa apertura pozwala na wyższą rozdzielczość przestrzenną, umożliwiając instrumentom teledetekcyjnym uchwycenie drobniejszych szczegółów i cech powierzchni Ziemi.
Rozdzielczość przestrzenna radaru odnosi się do zdolności systemu radarowego do rozróżniania sąsiadujących celów lub obiektów na ziemi. Jest ona określana na podstawie takich czynników, jak długość fali sygnału radarowego, wielkość apertury anteny i odległość między radarem a celem. Wyższa rozdzielczość przestrzenna oznacza, że radar może rozpoznawać mniejsze obiekty lub elementy na ziemi, zapewniając bardziej szczegółowe i dokładne informacje na obrazach radarowych lub produktach danych. Rozdzielczość przestrzenna jest krytycznym parametrem w zastosowaniach radarowych, takich jak mapowanie, obserwacja i monitorowanie środowiska, gdzie zdolność wykrywania i rozróżniania obiektów jest niezbędna do analizy i podejmowania decyzji.