Zwiększanie przekroju radaru (RCS) polega na zmianie właściwości fizycznych celu w celu poprawy jego zdolności do skutecznego odbijania sygnałów radarowych. Jedną z metod jest zwiększenie rozmiaru celu w stosunku do długości fali sygnału radarowego. Można to osiągnąć poprzez dodanie reflektorów narożnych, występów lub struktur powierzchniowych, które spójnie rozpraszają przychodzące fale radarowe, maksymalizując sygnał powrotny. Dodatkowo zwiększenie powierzchni celu zwróconej w stronę nadajnika radarowego może zwiększyć RC.
Materiały o wyższej przewodności elektrycznej mogą również ulepszyć RC, ponieważ skuteczniej odbijają sygnały radarowe. I odwrotnie, zmniejszenie liczby materiałów pochłaniających na powierzchni docelowej może zapobiec tłumieniu sygnału, zwiększając w ten sposób współczynniki CR.
Na przekrój poprzeczny radaru (RCS) wpływa kilka czynników, w tym rozmiar, kształt, orientacja i skład materiału celu w stosunku do długości fali sygnału radarowego.
Rozmiar celu wpływa na ilość sygnału odbijanego przez niego z powrotem do odbiornika radaru: większe cele mają zazwyczaj wyższe RC niż mniejsze RC. Kształt odgrywa kluczową rolę, a konfiguracje geometryczne charakteryzujące się płaskimi powierzchniami i krawędziami, takimi jak sześciany lub kule, zazwyczaj charakteryzują się wyższym współczynnikiem RC ze względu na ich zdolność do skuteczniejszego odbijania fal radarowych.
Skład materiału również odgrywa kluczową rolę, ponieważ materiały przewodzące, takie jak metale, odbijają fale radarowe skuteczniej niż materiały nieprzewodzące, takie jak drewno czy tworzywa sztuczne.
Wreszcie, orientacja celu względem nadajnika radarowego ma znaczący wpływ na RC, przy szerokich lub prostopadłych orientacjach maksymalizujących odbicie radaru w stosunku do kąta krawędzi lub pastwiska.
Osiągnięcie małego przekroju radarowego (RCS) wymaga zastosowania różnych technik minimalizujących współczynnik odbicia radaru celu i poprawiających jego możliwości ukrywania się.
Skuteczną metodą jest ukształtowanie celu za pomocą fasetowanych powierzchni, kątów i krzywizn, które rozpraszają nadchodzące fale radarowe w wielu kierunkach, redukując spójne odbicie z powrotem do odbiornika radaru. Ponadto zastosowanie materiałów pochłaniających radar (RAM) na powierzchni celu może osłabić sygnały radarowe poprzez pochłanianie i rozpraszanie energii elektromagnetycznej, a nie jej odbijanie.
Powłoki o właściwościach RAM, takie jak kompozyty na bazie węgla lub materiały ferrytowe, mogą skutecznie redukować współczynniki RC, minimalizując odbicie radarowe. Dodatkowo optymalizacja projektu celu w celu zminimalizowania odsłoniętych krawędzi, szwów i szczelin może złagodzić rozproszenie radaru i zmniejszyć ogólne współczynniki RC, poprawiając charakterystykę ukrywania celu w scenariuszach wykrywania radaru.
Określanie przekroju radarowego (RCS) celu obejmuje pomiary eksperymentalne i techniki modelowania obliczeniowego.
Metody eksperymentalne zazwyczaj obejmują wykorzystanie systemów radarowych do przesyłania sygnałów do celu i mierzenie intensywności odbitych sygnałów odbieranych przez odbiornik radaru. Pomiary te są analizowane w celu obliczenia wartości RCS na podstawie rezystancji i charakterystyki odbitych sygnałów. Metody obliczeniowe wykorzystują oprogramowanie do symulacji elektromagnetycznej do modelowania geometrii celu, właściwości materiału i interakcji elektromagnetycznych z falami radarowymi.
Symulując wpływ propagacji i rozpraszania fal radarowych na cel, modele obliczeniowe mogą przewidywać wartości RCS i analizować wpływ zmian projektowych lub technologii stealth na zmniejszenie wykrywalności radaru.
Podejścia eksperymentalne i obliczeniowe są niezbędne do dokładnego określenia RCS i optymalizacji projektów celów pod kątem konkretnych wymagań operacyjnych w zastosowaniach wojskowych, lotniczych i obronnych.
Pole przekroju poprzecznego radaru odnosi się do obszaru celu wystawionego na działanie sygnału radarowego, wpływając na ilość energii elektromagnetycznej odbitej do odbiornika radaru. Pole przekroju poprzecznego jest ogólnie określone przez rzutowaną sylwetkę celu prostopadle do kierunku propagacji fal radarowych.
W terminologii radarowej obszar ten reprezentuje efektywną powierzchnię odblaskową celu, która oddziałuje z napływającymi falami radarowymi, określając siłę odbitych sygnałów odbieranych przez odbiornik radaru. Czynniki takie jak rozmiar celu, kształt, orientacja i charakterystyka powierzchni bezpośrednio wpływają na pole przekroju poprzecznego, a tym samym na przekrój poprzeczny radaru (RCS) celu.
Zrozumienie i optymalizacja pola przekroju poprzecznego ma kluczowe znaczenie dla poprawy możliwości wykrywania i śledzenia radarów w różnych zastosowaniach, w tym w obserwacji wojskowej, nawigacji lotniczej i monitorowaniu pogody.