Radar wykrywa cel, emitując fale radiowe z anteny nadajnika i nasłuchując echa odbijającego się od pobliskich obiektów. Kiedy radar przesyła krótki impuls energii elektromagnetycznej, przemieszcza się przez atmosferę, aż napotka obiekt, taki jak samolot, pojazd lub teren. Podczas trafienia w cel fale radiowe odbijają się od jego powierzchni w różnych kierunkach. Część tych odbitych fal wraca do systemu radarowego, gdzie są wychwytywane przez antenę odbiorczą.
Mierząc czas potrzebny przesyłanemu impulsowi na dotarcie do celu i powrót echem, radar oblicza odległość do obiektu na podstawie prędkości światła. Dodatkowo radar analizuje charakterystykę amplitudy i fazy sygnału zwrotnego, aby określić rozmiar, kształt i skład wykrytego celu.
Ten proces analizy pulsacji i echa umożliwia Radarowi wykrywanie i śledzenie obiektów w swoim środowisku operacyjnym, dostarczając kluczowych informacji do zastosowań takich jak kontrola ruchu lotniczego, obserwacja wojskowa, obserwacja meteorologiczna i nawigacja.
Radar wykrywa cele wokół siebie, stale wysyłając i odbierając fale radiowe we wszystkich kierunkach w swoim obszarze działania. Kiedy systemy radarowe działają w trybie skanowania lub obracania, emitują impulsy energii elektromagnetycznej i omiatają wiązkę anteny przez otaczającą przestrzeń powietrzną.
Gdy impulsy te rozchodzą się na zewnątrz, wchodzą w interakcję z obiektami, takimi jak samoloty, statki, pojazdy i teren. Kiedy impuls napotyka cel, odbija się od powierzchni obiektu i powraca do anteny odbiornika radaru w postaci echa. Analizując charakterystykę opóźnienia, amplitudy i częstotliwości tych ech, systemy radarowe mogą określić obecność, położenie, odległość i ruch celów względem radaru.
Ten proces skanowania pozwala radarowi stworzyć kompleksowy obraz otoczenia, wykryć wiele celów jednocześnie i zapewnić świadomość sytuacyjną w czasie rzeczywistym do zastosowań, począwszy od zarządzania ruchem lotniczym i obserwacji, po monitorowanie pogody i obronę.
Radar wykrywa cele naziemne, stosując podobne zasady, jak w przypadku celów powietrznych, ale ze szczególnym uwzględnieniem odbić od ziemi. Naziemne systemy radarowe emitują impulsy energii o częstotliwości radiowej (RF) w kierunku ziemi i monitorują odbite echa od obiektów i cech terenu.
Kiedy fale radiowe uderzają w ziemię, odbijają się od powierzchni i rozpraszają w różnych kierunkach. Antena odbiornika radaru wychwytuje te odbicia i mierzy opóźnienie, amplitudę i charakterystykę fazową sygnałów powrotnych. Przetwarzając te echa, systemy radarowe mogą identyfikować i lokalizować cele naziemne, takie jak pojazdy, budynki, roślinność i struktury geologiczne. Zastosowania radarów naziemnych obejmują monitorowanie bezpieczeństwa granic, monitorowanie infrastruktury, badania geodezyjne i kartowanie geologiczne.
Zdolność radaru do wykrywania i analizowania celów naziemnych w czasie rzeczywistym dostarcza cennych informacji do podejmowania decyzji w różnych środowiskach operacyjnych.
Radar wykrywa obiekty, emitując fale elektromagnetyczne, zwykle w postaci krótkich impulsów, i analizując odbicia lub echa powracające od tych obiektów. Kiedy systemy radarowe przesyłają impulsy energii o częstotliwości radiowej (RF) z anteny nadajnika, fale te przechodzą przez atmosferę, aż napotkają obiekty na swojej drodze.
Uderzając w obiekt, fale radiowe odbijają się od jego powierzchni i rozpraszają w różnych kierunkach. Część tych odbitych fal wraca do systemu radarowego, gdzie są wykrywane przez antenę odbiornika. Mierząc opóźnienie między transmisją impulsu a odbiorem echa, radar oblicza odległość do obiektu na podstawie prędkości światła. Dodatkowo radar analizuje charakterystykę amplitudy, fazy i częstotliwości powracających sygnałów, aby określić rozmiar, kształt, skład i ruch wykrytych obiektów.
Proces ten umożliwia radarowi wykrywanie szerokiego zakresu celów, od samolotów i statków po pojazdy, zjawisk pogodowych i cech geologicznych, w różnych warunkach środowiskowych i na dużych dystansach.
Detektor radarowy działa na zasadzie wykrywania częstotliwości radiowych emitowanych przez policyjne radary używane do egzekwowania prędkości. Te działa radarowe emitują krótkie impulsy promieniowania mikrofalowego, szczególnie w pasmach X, K i Ka, w kierunku pojazdów i mierzą ich prędkość w oparciu o efekt Dopplera.
Detektory radarowe, zwykle instalowane wewnątrz pojazdów, skanują sygnały radarowe w swoich pasmach częstotliwości roboczej. Gdy czujnik radarowy wykryje obecność fal radarowych, ostrzega kierowcę za pomocą sygnałów wizualnych lub dźwiękowych, wskazując potencjalną obecność radaru i zachęcając kierowcę do odpowiedniego dostosowania prędkości.
Nowoczesne detektory radarowe mogą również zawierać dodatkowe funkcje, takie jak technologia GPS, która ostrzega o fotoradarach stacjonarnych i fotoradarach, poprawiając świadomość kierowców i przestrzeganie ograniczeń prędkości. Chociaż detektory radarowe służą kierowcom jako narzędzia do monitorowania potencjalnych działań związanych z egzekwowaniem prędkości, ich użycie i legalność różnią się w zależności od jurysdykcji na całym świecie.