Modulacja amplitudy (AM) jest również powszechnie nazywana „dwupasmową modulacją amplitudy” (DSB-AM). Termin ten podkreśla, że w AM górne i dolne pasma boczne modulowanego sygnału zawierają te same informacje, co oryginalny sygnał pasma podstawowego. Fala nośna w AM jest modulowana amplitudowo w celu zakodowania sygnału informacyjnego, w wyniku czego powstaje zmodulowany sygnał, który składa się z fali nośnej i jej dwóch wstęg bocznych.
Fala modulacyjna, będąca sygnałem przenoszącym informację, która ma zostać przesłana, jest często nazywana „sygnałem pasma podstawowego” lub „sygnałem komunikatu”. Termin ten podkreśla, że fala modulacyjna zwykle zawiera rzeczywiste dane lub informacje przesyłane poprzez modulację. W AM ta fala modulująca zmienia amplitudę fali nośnej w zależności od chwilowej amplitudy sygnału pasma podstawowego.
Wskaźnik modulacji m w modulacji amplitudy (AM) jest również znany jako „głębokość modulacji” lub „procent modulacji”. Reprezentuje stosunek maksymalnej amplitudy sygnału modulującego (sygnału pasma podstawowego) do amplitudy niemodulowanej fali nośnej. Wskaźnik modulacji m określa stopień, w jakim amplituda fali nośnej jest zmieniana przez sygnał modulacji. Wyższe wartości m wskazują na większe zmiany amplitudy fali nośnej, co skutkuje większymi zmianami amplitudy sygnału i efektywniejszym wykorzystaniem mocy nadajnika.
Modulacja amplitudy (AM) i modulacja częstotliwości (FM) to odrębne techniki modulacji stosowane w komunikacji radiowej. Różnią się zasadniczo sposobem kodowania informacji na fali nośnej. W AM amplituda fali nośnej jest modulowana w celu odzwierciedlenia zmian amplitudy sygnału pasma podstawowego. Natomiast FM moduluje częstotliwość fali nośnej, gdzie odchylenie częstotliwości odpowiada amplitudzie sygnału pasma podstawowego. Ta różnica oznacza, że AM i FM to nie to samo; Oferują różne korzyści i są wykorzystywane w różnych typach zastosowań komunikacyjnych, w zależności od takich czynników, jak klarowność sygnału, wydajność pasma i odporność na zakłócenia.
Modulacja amplitudy impulsów (PAM) jest również znana pod terminem „modulacja impulsu”. PAM to technika modulacji, w której amplituda serii impulsów zmienia się w zależności od zmian amplitudy transmitowanego sygnału analogowego (fali modulującej). Każdy impuls w PAM odpowiada próbce fali modulacyjnej w określonym momencie, a amplituda impulsu reprezentuje chwilową amplitudę sygnału modulującego. PAM jest powszechnie stosowany w cyfrowych systemach komunikacyjnych, gdzie stanowi podstawę dla bardziej złożonych schematów modulacji, takich jak modulacja impulsowo-kodowa (PCM) stosowana w cyfrowym dźwięku i telekomunikacji.