Sonar z syntetyczną aperturą (SAS) działa poprzez emisję sygnałów akustycznych z systemu sonaru zamontowanego na platformie mobilnej, takiej jak statek lub pojazd podwodny. Te sygnały akustyczne przemieszczają się przez wodę i wchodzą w interakcję z obiektami i elementami na dnie morskim. System sonaru zbiera odbite echa od dna morskiego lub obiektów podwodnych. Gdy platforma porusza się wzdłuż swojej ścieżki, SAS przetwarza te echa, podając dokładne informacje o czasie i fazie.
Syntetyzując te echa w długiej syntetycznej aperturze (odległość przebyta przez platformę), SAS tworzy obrazy dna morskiego i obiektów podwodnych o wysokiej rozdzielczości. Technologia ta zapewnia szczegółowe możliwości obrazowania, które przewyższają tradycyjne systemy sonarowe, umożliwiając zastosowania takie jak mapowanie podwodne, nawigacja i eksploracja zasobów morskich.
Radar syntetyczny (SAR) działa poprzez przesyłanie impulsów mikrofalowych na powierzchnię Ziemi z anteny radaru umieszczonej na ruchomej platformie, takiej jak satelita lub samolot.
Impulsy te oddziałują z obiektami i elementami terenu na powierzchni lądu lub wody. Antena radaru odbiera odbite echa od tych obiektów. SAR mierzy opóźnienie i intensywność tych ech, gdy platforma porusza się po swojej drodze. Przetwarzając te echa z precyzyjnymi informacjami o czasie i fazie, SAR syntetyzuje obraz o wysokiej rozdzielczości obszaru poniżej toru lotu platformy.
Technologia ta jest szeroko stosowana w monitorowaniu środowiska, zarządzaniu katastrofami i rozpoznaniu wojskowym ze względu na jej zdolność do działania niezależnie od warunków pogodowych i źródeł oświetlenia.
Technologia sonaru z syntetyczną aperturą (SAS) wykorzystuje fale akustyczne do tworzenia obrazów dna morskiego i obiektów podwodnych o wysokiej rozdzielczości. Zwiększa możliwości tradycyjnego obrazowania sonarowego poprzez syntezę dłuższej apertury (ścieżki pokonywanej przez platformę) w celu uzyskania lepszej rozdzielczości przestrzennej.
Systemy SAS zazwyczaj działają na wyższych częstotliwościach w porównaniu do konwencjonalnych sonarów, co pozwala na większą szczegółowość i precyzję obrazowania podwodnego środowiska.
Technologia ta jest cenna w zastosowaniach morskich, takich jak badania podwodne, inspekcje rurociągów, badania archeologiczne i przeciwdziałanie minom, ze względu na jej zdolność do zapewnienia precyzyjnego obrazowania i możliwości wykrywania w trudnych warunkach podwodnych.
Sonar boczny (SSS) i sonar z syntetyczną aperturą (SAS) to typy systemów sonarowych używanych do obrazowania podwodnego, różnią się jednak zasadą działania i możliwościami. SSS działa poprzez emisję impulsów akustycznych prostopadle do ścieżki platformy sonaru.
Te rośliny strączkowe skanują dno morskie i obiekty na trasie holowania ryb lub pojazdu sonarowego. Systemy SSS tworzą obrazy przedstawiające dwuwymiarową reprezentację dna morskiego i obiektów, podkreślając ich kształt i teksturę. Natomiast SAS syntetyzuje obraz o wysokiej rozdzielczości, przetwarzając echa akustyczne zebrane przez dłuższą syntetyczną aperturę. Dzięki temu SAS może osiągnąć lepszą rozdzielczość i szczegółowość przestrzenną w porównaniu do SSS.
SAS jest w stanie tworzyć trójwymiarowe rekonstrukcje scen podwodnych, zapewniając ulepszone możliwości obrazowania do zastosowań wymagających precyzyjnego mapowania i wykrywania zanurzonych obiektów.