Pasmo Ku jest szeroko wykorzystywane do celów komunikacji satelitarnej, zwłaszcza do nadawania sygnałów telewizyjnych, satelitarnych usług internetowych i transmisji danych. Zakres częstotliwości, zwykle od 12 do 18 gigaherców (GHz), umożliwia komunikację o dużej przepustowości na duże odległości. Systemy pasma Ku są powszechnie stosowane w transmisji satelitarnej typu direct-to-home (DTH), gromadzeniu wiadomości satelitarnych (SNG) i satelitarnych usługach szerokopasmowych. Zastosowania te korzystają ze zdolności pasma Ku do zapewniania niezawodnych łączy komunikacyjnych o umiarkowanej odporności na tłumienie atmosferyczne, dzięki czemu nadaje się ono do dostarczania wysokiej jakości treści audiowizualnych i szerokopasmowego dostępu do Internetu użytkownikom końcowym na całym świecie.
Różnica między pasmem Ku i pasmem C polega głównie na ich zakresach częstotliwości i charakterystyce użytkowania. Pasmo Ku obejmuje częstotliwości od około 12 do 18 gigaherców (GHz), natomiast pasmo C obejmuje częstotliwości od około 4 do 8 gigaherców. W porównaniu z pasmem C, pasmo Ku oferuje wyższą szybkość transmisji danych i większą przepustowość, co jest korzystne w zastosowaniach wymagających transmisji danych o dużej przepustowości, takich jak transmisja satelitarna i usługi szerokopasmowe. Pasmo Ku jest również mniej podatne na tłumienie deszczu i zapewnia większą odporność na zakłócenia, dzięki czemu nadaje się do zapewnienia niezawodnych łączy komunikacyjnych na większe odległości i w niesprzyjających warunkach pogodowych w porównaniu z pasmem Ku.
Do zalet radaru działającego w paśmie Ku należy jego zdolność do zapewniania wyższej rozdzielczości i lepszego rozróżniania celów dzięki wyższemu zakresowi częstotliwości roboczej (12 do 18 Gigaherców). Systemy radarowe pasma Ku nadają się do zastosowań wymagających precyzyjnych pomiarów i szczegółowego obrazowania, takich jak radar pogodowy, radar nadzoru lotnisk i radar nawigacji morskiej. Wyższa częstotliwość radaru działającego w paśmie Ku pozwala na zastosowanie mniejszego rozmiaru anteny i lepszej rozdzielczości przestrzennej, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zastosowań, w których dokładne wykrywanie i śledzenie celów ma kluczowe znaczenie, np. w kontroli ruchu lotniczego i obserwacji wojskowej.
Częstotliwość pasma K, zwykle mieszcząca się w zakresie od około 18 do 27 gigaherców (GHZ), jest wykorzystywana w różnych zastosowaniach radarowych, samochodowych systemach radarowych i policyjnym radarze do wykrywania prędkości. Radar pracujący w paśmie K oferuje przewagę w zakresie rozdzielczości radaru i dokładności wykrywania, zwłaszcza w zastosowaniach krótkiego zasięgu. Zapewnia dokładne pomiary i niezawodne możliwości wykrywania, dzięki czemu nadaje się do stosowania w zarządzaniu ruchem, systemach unikania kolizji i aplikacjach egzekwowania prawa.
Określenie, czy pasmo KA czy KU jest najlepsze, zależy od konkretnych wymagań popytowych i względów operacyjnych. Pasmo Ka (26,5 do 40 Gigaherców) oferuje wyższą szybkość transmisji danych i większą przepustowość w porównaniu do pasma Ku (12 do 18 Gigaherców), dzięki czemu nadaje się do zastosowań wymagających transmisji danych o dużej przepustowości, takich jak szerokopasmowe usługi internetowe i telewizja wysokiej rozdzielczości transmitowane przez satelitę. Jednakże pasmo Ku jest preferowane w niektórych zastosowaniach, w których wystarczające są umiarkowane do dużych prędkości transmisji danych, ale niezawodność, odporność na tłumienie atmosferyczne i opłacalność operacji są czynnikami krytycznymi. Ostatecznie wybór pomiędzy pasmem Ka i Ku zależy od takich czynników, jak wymagania dotyczące szerokości pasma, charakterystyka propagacji sygnału, zasięg geograficzny oraz specyficzne potrzeby systemu komunikacyjnego lub radarowego.