Zaśmiecenie w powietrzu odnosi się do niepożądanych sygnałów radarowych lub ech generowanych przez obiekty w atmosferze niebędące celem. Obiektami tymi mogą być ptaki, owady, zjawiska atmosferyczne, takie jak chmury lub opady, a także inne cząstki unoszące się w powietrzu. Zakłócenia w powietrzu stanowią wyzwanie dla systemów radarowych, ponieważ maskują echa radarowe, które mogą pochodzić od rzeczywistych obiektów będących przedmiotem zainteresowania, takich jak samoloty lub pojazdy. Techniki takie jak usuwanie zakłóceń i algorytmy przetwarzania sygnałów służą do łagodzenia skutków zakłóceń w powietrzu i poprawy wydajności radaru w wykrywaniu i śledzeniu celów.
Bałagan w systemie radarowym oznacza niepożądane sygnały lub echa odbierane przez antenę radaru z różnych źródeł innych niż zamierzone cele. Obejmuje to odbicia od obiektów naziemnych, budynków, roślinności, fal morskich i warunków atmosferycznych, takich jak opady atmosferyczne lub ptaki. Sygnały zakłócające mogą przesłaniać lub zakłócać działanie radaru rzeczywistych celów, zmniejszając zdolność radaru do dokładnego wykrywania i śledzenia interesujących obiektów. Inżynierowie radarowi stosują techniki redukcji bałaganu, takie jak filtrowanie, przetwarzanie Dopplera i adaptacyjne przetwarzanie sygnału, aby odróżnić bałagan od prawdziwych celów i poprawić wydajność radaru.
W fizyce bałagan odnosi się do wszelkich niepożądanych lub nieistotnych sygnałów lub zakłóceń, które przesłaniają lub zakłócają pożądany sygnał lub pomiar. Może wystąpić w różnych kontekstach naukowych i inżynieryjnych, gdzie niezbędne są precyzyjne pomiary lub obserwacje. Bałagan w fizyce może wynikać z szumu tła, zakłóceń środowiska, niezamierzonych interakcji lub artefaktów w procesach gromadzenia danych, co wymaga metod filtrowania lub minimalizowania bałaganu w celu dokładnego wydobycia znaczących informacji.
