Sygnał impulsowy odnosi się do krótkotrwałej transmisji sygnału, która ma miejsce raczej z przerwami niż w sposób ciągły. W telekomunikacji i przetwarzaniu sygnałów sygnały impulsowe służą do wydajnego przesyłania informacji w określonych ramach czasowych, często charakteryzujących się szybkim początkiem i zakończeniem. Impulsy te mogą zawierać dane cyfrowe, sygnały sterujące lub informacje o taktowaniu i mają na celu optymalizację zasobów transmisyjnych i alokacji przepustowości.
W sieci impuls odnosi się do nagłego wzrostu transmisji danych w połączeniu sieciowym. Może się to zdarzyć, gdy urządzenie sieciowe wysyła dane z szybkością znacznie wyższą niż średnia, zwykle przez krótki okres czasu. Impulsy sieciowe mogą obciążać zasoby sieciowe i wpływać na wydajność, szczególnie w scenariuszach, w których występują wzorce utraconego ruchu, takie jak przesyłanie plików, strumieniowe przesyłanie wideo lub aplikacje do przetwarzania w chmurze.
W systemach komunikacyjnych seria ogólnie odnosi się do sekwencji pakietów danych lub sygnałów przesyłanych jako pojedyncza jednostka. Metoda ta umożliwia efektywne wykorzystanie przepustowości kanału i może poprawić przepustowość poprzez minimalizację narzutu związanego z transmisją poszczególnych pakietów. Impulsy w systemach komunikacyjnych są często używane w protokołach takich jak wielokrotny dostęp z podziałem czasu (TDMA) lub wielokrotny dostęp z podziałem częstotliwości (FDMA) do dynamicznej alokacji zasobów kanału i przechowywania zmiennych obciążenia ruchem.
W protokołach seria odnosi się do serii pakietów danych lub ramek, które są przesyłane w krótkich odstępach czasu w oparciu o wcześniej zdefiniowane zasady synchronizacji lub synchronizacji. Protokoły często wykorzystują impulsy, aby zoptymalizować wydajność przesyłania danych i zapewnić niezawodną komunikację w sieciach. Na przykład w protokołach warstwy łącza danych, takich jak Ethernet lub Wi-Fi, serie pakietów danych są zorganizowane tak, aby maksymalizować wykorzystanie kanału i minimalizować opóźnienia, poprawiając w ten sposób wydajność i ogólną przepustowość protokołu.