Zakłócenie sygnału w radarze oznacza niepożądane echa lub odbicia odbierane przez system radarowy, które pochodzą ze źródeł innych niż docelowe. Źródłami tymi mogą być zjawiska naturalne, takie jak opady atmosferyczne (deszcz, śnieg), warunki atmosferyczne (chmury, mgła), cechy terenu (góry, wzniesienia) czy obiekty sztuczne (budynki, pojazdy). Sygnały zakłócające pojawiają się na wyświetlaczach radarów jako szum lub zakłócenia, które mogą maskować lub przesłaniać echa radarowe od rzeczywistych obiektów będących przedmiotem zainteresowania, utrudniając operatorom radarów rozróżnienie celów od zakłóceń.
Stosunek sygnału do wyjścia (SCR) w radarze jest miarą siły lub intensywności pożądanego sygnału (echa celu) w stosunku do zakłóceń w tle. Definiuje się ją jako stosunek mocy (lub amplitudy) sygnału do mocy (lub amplitudy) zakłóceń występujących w odbiorniku radarowym. Wyższy SCR oznacza silniejszy sygnał w stosunku do bałaganu, co poprawia zdolność radaru do wykrywania i śledzenia celów w bałaganie. W przypadku operacji radarowych maksymalizacja współczynnika SCR jest niezbędna do osiągnięcia dokładnego wykrywania celów i ograniczenia fałszywych alarmów spowodowanych bałaganem.
Cel bałaganu w radarze jest przede wszystkim niezamierzony i wynika z wrażliwości radaru na odbicia ze źródeł innych niż docelowe. Chociaż bałagan sam w sobie jest niepożądany i może pogorszyć działanie radaru poprzez zasłanianie prawdziwego echa celu, dostarcza również cennych informacji operatorom radarów i algorytmom przetwarzania sygnałów. Zrozumienie i ograniczenie bałaganu ma kluczowe znaczenie w projektowaniu i działaniu radaru w celu poprawy możliwości wykrywania celów. Techniki takie jak filtrowanie zakłóceń, przetwarzanie Dopplera i algorytmy adaptacyjnego przetwarzania sygnałów służą do usuwania lub tłumienia sygnałów zakłócających, poprawiając w ten sposób działanie radaru w środowiskach o dużej gęstości zakłóceń lub złożonym tle. Minimalizując skutki bałaganu, systemy radarowe mogą osiągnąć lepszą czułość, dokładność i niezawodność w wykrywaniu i śledzeniu interesujących celów, jednocześnie ograniczając liczbę fałszywych wykryć i poprawiając ogólną wydajność operacyjną.