Pasywny system radarowy wykorzystuje istniejące sygnały o częstotliwości radiowej, takie jak sygnały nadawane przez stacje telewizyjne i radiowe, jako źródła oświetlenia do wykrywania i śledzenia celów. W przeciwieństwie do aktywnych systemów radarowych, które emitują własne sygnały elektromagnetyczne i nasłuchują odbić, pasywne systemy radarowe wykorzystują sygnały przesyłane ze źródeł zewnętrznych, które odbijają się od celów i wracają do wielu strategicznie rozmieszczonych anten odbiorczych w celu przechwytywania tych odbić.
Analizując różnice w fazie sygnału, przesunięcie Dopplera i opóźnienie z wielu anten odbiorczych, pasywne systemy radarowe mogą triangulować położenie, prędkość i inne cechy celów bez emitowania samych wykrywalnych sygnałów.
Ta dyskretna praca sprawia, że pasywne systemy radarowe nadają się do tajnego nadzoru, nadzoru środowiska i zastosowań wojskowych, gdzie najważniejsza jest minimalizacja emisji i unikanie wykrycia.
Radar pasywny odnosi się do systemu radarowego, który działa bez emitowania własnych sygnałów elektromagnetycznych w celu oświetlenia celu. Zamiast tego do oświetlania celów wykorzystuje zewnętrzne sygnały elektromagnetyczne, takie jak te z nadajników nadawczych, satelitów lub innych źródeł.
Radary pasywne wykrywają i analizują odbicia sygnałów otoczenia od obiektów w otoczeniu, aby określić obecność, lokalizację i charakterystykę celów. Porównując różnice w fazie, częstotliwości i opóźnieniu sygnałów odbieranych przez wiele anten, pasywne systemy radarowe mogą obliczyć parametry celu, takie jak zasięg, prędkość i kąt przybycia.
Podejście to zapewnia korzyści w postaci niewidoczności i niskiej obserwowalności, dzięki czemu radar pasywny nadaje się do zastosowań wymagających tajnego nadzoru, obserwacji przestrzeni powietrznej i obrony przed systemami detekcji radarowej.
Pasywny system wykrywania odnosi się do technologii lub metodologii, która wykrywa sygnały lub zdarzenia bez aktywnego emitowania własnych sygnałów lub źródeł energii.
W kontekście technologii radarowych i sensorycznych, pasywne systemy sensoryczne działają poprzez wykrywanie lub analizowanie sygnałów otoczenia, emisji lub zmian środowiskowych spowodowanych przez źródła lub zjawiska zewnętrzne. Systemy te polegają na odbiorze i interpretacji sygnałów lub zakłóceń generowanych przez źródła naturalne lub sztuczne, takie jak fale radiowe, emisje elektromagnetyczne, sygnały akustyczne czy promieniowanie podczerwone.
Pasywne systemy wykrywania są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, w tym w obserwacji, monitorowaniu środowiska, astronomii i rozpoznaniu wojskowym, gdzie niezbędna jest minimalizacja emisji i utrzymanie dyskrecji.
Różnica między aktywnym i pasywnym reflektorem radarowym polega na tym, jak oddziałują one z sygnałami radarowymi. Aktywny reflektor radarowy aktywnie przesyła i odbija sygnały radarowe z powrotem do odbiornika radaru.
Działa poprzez emisję fal elektromagnetycznych w odpowiedzi na przychodzące sygnały radarowe, poprawiając w ten sposób swoją widoczność i współczynnik odbicia dla systemów radarowych. Aktywne reflektory radarowe są zwykle używane na małych łodziach, bojach i innych obiektach morskich lub lotniczych w celu poprawy ich przekroju radarowego (RCS) oraz poprawy wykrywania i śledzenia przez systemy radarowe. Natomiast pasywny reflektor radarowy nie emituje własnych sygnałów, lecz polega na odbijaniu przychodzących sygnałów radarowych z powrotem do odbiornika radaru.
Pasywne reflektory radarowe są często projektowane z użyciem określonych kształtów i materiałów, aby zoptymalizować odbicie fal radarowych, dzięki czemu są wykrywalne dla systemów radarowych bez emitowania samych wykrywalnych sygnałów. Są powszechnie stosowane w pomocach nawigacyjnych, celach kalibracji radarów i poprawie widoczności obiektów nieruchomych w operacjach dozoru radarowego.