Bistatyczny system radarowy składa się z oddzielnych transmisji i odbiorów, które są oddzielone geograficznie i działają niezależnie od siebie. W bistatycznym systemie radarowym nadajnik i odbiornik znajdują się w różnych pozycjach, w przeciwieństwie do monostatycznych systemów radarowych, w których nadajnik i odbiornik znajdują się w tym samym miejscu. Bistatyczny system radarowy umożliwia elastyczność w rozmieszczeniu anten, co może zapewnić korzyści w niektórych zastosowaniach, takich jak pomiary przekroju radarowego (RCS), wykrywanie dyskretnie i obserwacja.
Bistatyczne systemy radarowe często wymagają synchronizacji pomiędzy nadajnikiem i odbiornikiem, aby zapewnić prawidłowe działanie i dokładny pomiar celu.
Radar bistatyczny to system radarowy wykorzystujący oddzielne anteny nadawcze i odbiorcze, umieszczone w różnych miejscach.
W przeciwieństwie do radarów monostatycznych, w których nadajnik i odbiornik znajdują się w tej samej lokalizacji, systemy radarów bistatycznych oferują zalety w postaci zmniejszonej podatności na elektroniczne środki zaradcze, zwiększonych możliwości wykrywania dzięki różnym kątom oświetlenia i odbioru oraz potencjalnym oszczędnościom dzięki wykorzystaniu istniejącej infrastruktury.
Radary bistatyczne są wykorzystywane w różnych zastosowaniach, w tym w obronie powietrznej, obserwacji, teledetekcji i rozwoju technologii stealth.
Korzyści z radaru bistatycznego obejmują ulepszone możliwości wykrywania w ukryciu, lepszy zasięg wykrywania, zmniejszoną podatność na zakłócanie i elektroniczne środki zaradcze oraz potencjalne oszczędności w rozmieszczaniu systemów radarowych.
Bistatyczne systemy radarowe wykorzystują przestrzenną separację anten nadawczych i odbiorczych, aby osiągnąć lepszą skuteczność wykrywania poprzez wykorzystanie różnych kątów oświetlenia i odbioru. Taka konfiguracja poprawia zdolność radaru do wykrywania i śledzenia celów ze zmiennymi przekrojami radarowymi (RC) oraz poprawia świadomość sytuacyjną w złożonych środowiskach.
Ponadto bistatyczne systemy radarowe można elastycznie wdrażać w różnych scenariuszach, w tym w zastosowaniach naziemnych, powietrznych i kosmicznych, zapewniając wszechstronność w zadaniach związanych z obserwacją i obserwacją.
Główną różnicą między radarem bistatycznym i monostatycznym jest konfiguracja i rozmieszczenie anten nadawczych i odbiorczych. W monostatycznym systemie radarowym nadajnik i odbiornik znajdują się w tym samym miejscu i korzystają z tej samej anteny do przesyłania i odbierania sygnałów radarowych.
Taka konfiguracja upraszcza konstrukcję i działanie systemu radarowego, ale ogranicza zdolność radaru do jednoczesnego wykrywania celów pod różnymi kątami i kierunkami. Radary monostatyczne są powszechnie stosowane w kontroli ruchu lotniczego, monitorowaniu pogody i zastosowaniach wojskowych, gdzie istotne jest proste wdrożenie i niezawodne wykrywanie celów ze stałej lokalizacji.
Przekrój poprzeczny radaru (RCS) odnosi się do pomiaru zdolności obiektu do odbijania sygnałów radarowych z powrotem do odbiornika radaru.
Monostatyczne RC odnoszą się do pomiaru przekroju radaru wykonywanego, gdy nadajnik i odbiornik znajdują się w tym samym miejscu, zapewniając bezpośredni pomiar współczynnika odbicia obiektu pod tym konkretnym kątem. Z drugiej strony bistatyczne RC odnoszą się do pomiaru przekroju radaru uzyskanego, gdy nadajnik i odbiornik są oddzielone i umieszczone w różnych pozycjach.
Bistatyczne pomiary RCS zapewniają korzyści w projektowaniu systemów radarowych i rozwoju technologii stealth, dostarczając dodatkowych informacji o tym, jak obiekt odbija sygnały radarowe pod różnymi kątami i perspektywami. Pomiary te mają kluczowe znaczenie dla oceny i poprawy charakterystyki niewidzialności samolotów, pojazdów i innych obiektów poprzez minimalizację ich wykrywalności dla systemów radarowych z różnych kierunków.