Pulsacyjny radar dopplerowski łączy w sobie zasady radaru impulsowego z radarem dopplerowskim do pomiaru zarówno zasięgu, jak i prędkości celów. Działa poprzez transmisję krótkich impulsów fal radiowych, a następnie nasłuchiwanie odbitych ech od obiektów znajdujących się w wiązce radaru. Efekt Dopplera służy do wykrywania zmiany częstotliwości odbitych sygnałów spowodowanej względnym ruchem radaru i celu.
Dzięki temu systemy radarów impulsowych Dopplera mogą rozróżniać cele nieruchome i poruszające się, dokładnie mierzyć ich prędkość i zapewniać ulepszone możliwości wykrywania, szczególnie w sytuacjach, gdy cele poruszają się względem radaru.
Termin „impuls Dopplera” odnosi się do zjawiska obserwowanego w systemach radarów dopplerowskich, gdzie częstotliwość fal elektromagnetycznych (takich jak fale radiowe) zmienia się w wyniku ruchu obiektów odbijających te fale.
Kiedy impuls radarowy odbija się od poruszającego się celu, takiego jak samolot lub pojazd, częstotliwość odbitego sygnału zmienia się proporcjonalnie do prędkości i kierunku celu względem radaru. To przesunięcie częstotliwości, zwane przesunięciem Dopplera, jest wykorzystywane przez systemy radarów dopplerowskich do obliczania prędkości celu wzdłuż linii wzroku radaru.
W terminologii radarowej „impuls” odnosi się do krótkiego impulsu energii elektromagnetycznej emitowanej z nadajnika radarowego.
Systemy radarowe emitują te impulsy w krótkich odstępach czasu, przy czym każdy impuls zawiera określoną ilość energii i czas trwania. Czas trwania impulsu i poziom mocy są dokładnie kontrolowane, aby zoptymalizować wydajność radaru w wykrywaniu celów i pomiarze ich zasięgu, kierunku i prędkości. Odbiornik radaru wykrywa następnie echa lub odbicia tych impulsów od obiektów znajdujących się w polu widzenia radaru.
Radar Dopplera to rodzaj radaru, który wykorzystuje efekt Dopplera do pomiaru prędkości obiektów względem radaru.
Działa poprzez emisję fal radiowych w krótkich impulsach, a następnie wykrywanie zmian częstotliwości w odbitych sygnałach spowodowanych ruchem obiektów (takich jak krople deszczu, samoloty lub pojazdy) w kierunku radaru lub od niego.
Radary dopplerowskie są powszechnie stosowane w meteorologii do monitorowania i prognozowania pogody, ponieważ dostarczają cennych informacji o prędkości wiatru, ruchu burz i intensywności opadów w oparciu o przesunięcia Dopplera obserwowane na sygnałach radarowych.
Metoda impulsów radarowych odnosi się do techniki stosowanej przez systemy radarowe do przesyłania krótkich impulsów lub impulsów fal elektromagnetycznych do atmosfery lub innych mediów. Impulsy te są zwykle generowane przez nadajniki radarowe w określonych odstępach czasu i czasie trwania.
Analizując czas potrzebny impulsom na dotarcie do celów i powrót w postaci echa, systemy radarowe mogą obliczyć odległość do obiektów (zasięg), określić ich prędkość i kierunek (efekt Dopplera) oraz stworzyć mapy lub szczegółowe obrazy środowiska radarowego. Metoda impulsów radarowych ma fundamentalne znaczenie w działaniu radarów w różnych zastosowaniach, w tym w monitorowaniu pogody, kontroli ruchu lotniczego, nadzorze wojskowym i badaniach naukowych.