Testowanie działania radaru na statku obejmuje kilka etapów zapewniających jego funkcjonalność i dokładność. Najpierw system radarowy przechodzi kontrolę wizualną pod kątem uszkodzeń fizycznych i prawidłowego montażu. Następnie przeprowadzane są testy operacyjne polegające na zasilaniu radaru i sprawdzaniu, czy potrafi on wykrywać znane cele w różnych odległościach. Procedury kalibracji przeprowadza się w celu zapewnienia dokładności zasięgu radaru i pomiarów namiaru. Dodatkowo, aby zapewnić niezawodność, działanie radaru jest oceniane w różnych warunkach środowiskowych, takich jak różne stany morza i warunki pogodowe. System jest również testowany pod kątem zdolności do rozróżniania celów i bałaganu oraz szybkości reakcji na elementy sterujące operatora.
Normy działania radarów wymagane przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) są określone w Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS). Normy te określają minimalne kryteria wydajności, jakie muszą spełniać morskie systemy radarowe, aby zapewnić bezpieczną nawigację. Kluczowe wymagania obejmują minimalny zasięg wykrywania małych celów wynoszący 0,25 mili morskiej, skuteczne działanie w różnych warunkach morskich i pogodowych oraz możliwość wyraźnego wskazywania celów z odpowiednią rozdzielczością i dokładnością. Radar musi również zapewniać niezawodne działanie w wykrywaniu i śledzeniu wielu celów oraz posiadać funkcje takie jak automatyczne śledzenie, unikanie kolizji i integracja z innymi systemami nawigacyjnymi, takimi jak AIS (automatyczny system identyfikacji narodowej) i ECDIS (system elektronicznego wyświetlania map i informacji). Aby zapewnić spełnienie tych standardów, konieczne są regularne testy i konserwacja.