Mikrodoppler działa poprzez wykrywanie małych okresowych ruchów obiektu, które powodują zmiany częstotliwości odbitego sygnału. Osiąga się to poprzez analizę czasowej charakterystyki zwracanego sygnału w celu zidentyfikowania mikroruchów, takich jak kołysanie kończyn lub wibracje maszyny. Te mikroruchy modulują główne przesunięcie Dopplera, tworząc pasma boczne, które można wykorzystać do klasyfikacji i identyfikacji różnych typów ruchów i obiektów.
Mikroefekt Dopplera to zjawisko, które rozszerza tradycyjny efekt Dopplera, uwzględniając okresowe ruchy części poruszającego się obiektu o małej skali. Ruchy te tworzą dodatkowe modulacje częstotliwości oprócz głównego przesunięcia Dopplera spowodowanego ogólnym ruchem obiektu. Efekt ten jest przydatny do rozróżniania i analizowania szczegółowych wzorców ruchu w zastosowaniach takich jak radar i sonar, zapewniając bardziej szczegółowe informacje o zachowaniu celu.
Mikrofalowy radar dopplerowski działa poprzez emitowanie sygnałów mikrofalowych w kierunku celu, a następnie odbieranie odbitych sygnałów. Gdy cel się porusza, częstotliwość odbitych sygnałów zmienia się ze względu na efekt Dopplera. Mierząc przesunięcie częstotliwości między sygnałami nadawanymi i odbieranymi, radar może określić prędkość celu. Technologia ta jest powszechnie stosowana w zastosowaniach takich jak monitorowanie pogody, egzekwowanie prędkości i wykrywanie ruchu.
Doppler działa poprzez pomiar zmiany częstotliwości lub długości fal, takich jak dźwięk lub światło, gdy odbijają one poruszający się obiekt względem obserwatora. Gdy obiekt zbliża się do obserwatora, częstotliwość wzrasta (przesunięcie ku czerwieni), a gdy obiekt się oddala, częstotliwość maleje (przesunięcie ku czerwieni). Tę zmianę częstotliwości można wykorzystać do obliczenia względnej prędkości obiektu, dzięki czemu techniki Dopplera są cenne w różnych dziedzinach, w tym w astronomii, obrazowaniu medycznym i technologii radarowej.