Zasada MTI (wskaźnika ruchomego celu) opiera się na efekcie Dopplera, czyli zmianie częstotliwości lub długości fali fali w stosunku do obserwatora, który porusza się względem źródła fali. W zastosowaniach radarowych MTI wykorzystuje przesunięcie Dopplera powodowane przez poruszające się cele, aby odróżnić je od nieruchomych obiektów. Kiedy sygnały radarowe odbijają się od poruszających się obiektów, takich jak pojazdy lub samoloty, częstotliwość zwracanych sygnałów zmienia się w związku z ruchem tych celów. Filtrując sygnały radarowe wykazujące przesunięcia Dopplera charakterystyczne dla ruchu, systemy MTI mogą izolować i wyświetlać lokalizacje i prędkości poruszających się celów, usuwając jednocześnie zakłócenia stacjonarne.
Zasada działania wskaźnika ruchomego celu (MTI) opiera się na wykrywaniu i podświetlaniu ruchomych celów wśród zakłóceń radarowych powodowanych przez obiekty nieruchome lub czynniki środowiskowe. Systemy radarowe MTI wykorzystują techniki przetwarzania sygnału do porównywania kolejnych wyników radaru i identyfikowania przesunięć Dopplera związanych z poruszającymi się obiektami. Koncentrując się na echach wykazujących przesunięcia Dopplera zgodne z ruchem, systemy MTI poprawiają widoczność i śledzenie ruchomych celów na tle nieruchomego bałaganu lub hałasu. Zasada ta ma fundamentalne znaczenie w obserwacji wojskowej, kontroli ruchu lotniczego i innych zastosowaniach radarowych, gdzie istotne jest rozróżnienie obiektów ruchomych i nieruchomych.
Zadaniem radaru MTI jest zapewnienie ulepszonych możliwości wykrywania i śledzenia ruchomych celów przy jednoczesnej minimalizacji fałszywych alarmów spowodowanych zakłóceniami stacjonarnymi. Radar MTI osiąga to poprzez ciągłą transmisję impulsów radarowych i analizę przesunięć Dopplera w zwracanych sygnałach. Algorytmy przetwarzania sygnałów w systemach radarowych MTI filtrują sygnały stacjonarne i podświetlają echa wskazujące na obecność poruszających się obiektów. Zdolność ta ma kluczowe znaczenie w różnorodnych zastosowaniach, w tym w operacjach wojskowych polegających na monitorowaniu terenu i ruchów powietrznych, a także w cywilnych sektorach zarządzania ruchem lotniczym, monitorowania pogody i nadzoru bezpieczeństwa.
Współczynnik poprawy MTI odnosi się do poprawy osiągniętej przez systemy radarowe MTI w oddzielaniu ruchomych celów od bałaganu w porównaniu z konwencjonalnymi metodami radarowymi. Określa ilościowo skuteczność MTI w poprawie wydajności radaru poprzez ograniczenie fałszywych alarmów i poprawę niezawodności wykrywania celów. Współczynnik wzmocnienia zależy od takich czynników, jak konstrukcja systemu radarowego, algorytmy przetwarzania sygnału, warunki środowiskowe i charakterystyka wykrytych celów. Obliczenia współczynnika wzmocnienia MTI to ważne wskaźniki wykorzystywane do oceny i optymalizacji systemów radarowych dla różnych scenariuszy operacyjnych, zapewniające solidną wydajność w wykrywaniu i śledzeniu ruchomych celów przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej dokładności i wydajności.