Kopuła w samolocie to osłona ochronna lub obudowa, w której mieszczą się anteny radarowe i komunikacyjne, a jednocześnie umożliwiają przechodzenie sygnałów elektromagnetycznych przy minimalnych zakłóceniach. Zwykle ma aerodynamiczny kształt, aby zminimalizować opór i jest zaprojektowany tak, aby wytrzymywał lot z dużą prędkością i różne warunki pogodowe. Kopuły radarowe statków powietrznych mają kluczowe znaczenie dla utrzymania przejrzystości radaru i wydajności anteny, a jednocześnie chronią wrażliwy sprzęt przed czynnikami środowiskowymi.
Wewnątrz kopuły znajdują się anteny radarowe i komunikacyjne, które transmitują i odbierają sygnały elektromagnetyczne. Anteny te są podłączone do systemów radarowych i komunikacyjnych statku powietrznego, umożliwiając realizację takich funkcji, jak radar pogodowy, mapowanie terenu, kontrola ruchu lotniczego i komunikacja ze stacjami naziemnymi lub innymi statkami powietrznymi. Sama kopuła działa jak bariera ochronna, która chroni anteny przed siłami aerodynamicznymi, zagrożeniami pogodowymi, takimi jak deszcz i lód, oraz promieniowaniem UV, zapewniając niezawodne działanie w każdych warunkach lotu.
Kopuły radarowe są klasyfikowane na podstawie ich kształtu, rozmiaru i przeznaczenia. Powszechnie stosowane klasyfikacje obejmują kopuły przednie, które są montowane na stożku dziobowym statku powietrznego w celu umieszczenia radaru pogodowego i anten nawigacyjnych, oraz kopuły grzbietowe, które są umieszczone na górze kadłuba statku powietrznego i służą do umieszczenia anten komunikacji satelitarnej. Kopuły radarowe można również klasyfikować według zakresu częstotliwości roboczej, konstrukcji (np. Konstrukcja jedno- lub wieloczęściowa) oraz ich odporności na warunki środowiskowe specyficzne dla zastosowań lotniczych.
Do produkcji kopuł radarowych stosuje się różne materiały, w zależności od takich czynników, jak przezroczystość elektromagnetyczna, wytrzymałość mechaniczna, waga i trwałość. Typowe materiały obejmują tworzywa sztuczne wzmocnione włóknem szklanym (FRP), kompozyty z włókna węglowego i polimery specjalne. Materiały te wybiera się ze względu na ich zdolność do utrzymywania przezroczystości radaru w określonych pasmach częstotliwości, zapewniając jednocześnie wystarczającą integralność strukturalną, aby wytrzymać naprężenia podczas lotu, w tym obciążenia aerodynamiczne i zmiany temperatury. W konstrukcjach kopuł radarowych można również zastosować zaawansowane materiały radarowe (RAM), aby zminimalizować odbicia radarowe i poprawić możliwości ukrywania się w samolotach wojskowych.