System dystrybucji sygnału telewizyjnego odnosi się do infrastruktury i metod stosowanych do przesyłania sygnałów telewizyjnych od nadawców do widzów. System ten obejmuje różne komponenty, takie jak wieże nadawcze, satelity, sieci kablowe i internetowe platformy przesyłania strumieniowego. Nadawcy wysyłają za pośrednictwem tych sieci dystrybucyjnych sygnały telewizyjne zawierające dane audio i wideo, umożliwiając widzom odbieranie i oglądanie programów na telewizorach lub innych urządzeniach.
Dystrybucja sygnału telewizyjnego obejmuje cały proces transmisji treści telewizyjnych z zakładów produkcyjnych lub studiów na ekrany użytkowników końcowych. Polega na przesyłaniu sygnałów drogą radiową poprzez nadawanie naziemne, sygnały satelitarne, sieci telewizji kablowej i coraz częściej za pośrednictwem internetowych usług transmisji strumieniowej. Każda metoda dystrybucji ma swoje zalety i ograniczenia, na które wpływają takie czynniki, jak jakość sygnału, obszar zasięgu i dostępność widza.
System dystrybucji telewizyjnej oznacza sieć kanałów i kanałów, za pośrednictwem których treści telewizyjne są dostarczane widzom. System ten może obejmować tradycyjne metody, takie jak nadawanie naziemne z wykorzystaniem anten, sieci telewizji kablowej dostarczające sygnały za pomocą kabli koncentrycznych, telewizję satelitarną wykorzystującą satelity do nadawania sygnałów oraz płaskie formy internetowe dostarczające treści za pośrednictwem łączy szerokopasmowych. Nowoczesne systemy dystrybucji telewizyjnej często łączą wiele metod, aby zapewnić widzom szeroką gamę opcji programowych i mechanizmów dostarczania.
Dystrybucja telewizyjna odnosi się do procesu udostępniania widzom programów telewizyjnych ze studiów produkcyjnych lub dostawców treści za pośrednictwem różnych kanałów dystrybucji. Obejmuje logistyczne i techniczne aspekty transmisji, transmisji i dostarczania widzów sygnałów telewizyjnych. Proces ten obejmuje kodowanie, transmisję i dekodowanie sygnałów, dzięki czemu treść dociera do ekranów widzów w sposób wyraźny i niezawodny.
Programy telewizyjne są dystrybuowane na różnych kanałach i platformach, aby dotrzeć do docelowej publiczności. Tradycyjne metody dystrybucji obejmują telewizję nadawczą, w której programy są transmitowane na falach radiowych do widzów wyposażonych w anteny. Telewizja kablowa dystrybuuje programy za pośrednictwem sieci kablowych do domów abonentów. Telewizja satelitarna zapewnia programy za pośrednictwem satelitów do odbioru anten zainstalowanych w lokalizacjach widzów. Ponadto usługi przesyłania strumieniowego rozpowszechniają programy telewizyjne przez Internet, umożliwiając widzom oglądanie treści na żądanie lub na żywo za pośrednictwem podłączonych urządzeń, takich jak telewizory inteligentne, komputery, tablety i smartfony. Strategie dystrybucji mogą się różnić w zależności od czynników takich jak położenie geograficzne, dane demograficzne odbiorców i postęp technologiczny kształtujący sposób konsumpcji treści w dzisiejszej erze cyfrowej.