Rozdzielczość zasięgu radaru to zdolność do rozróżnienia dwóch celów znajdujących się w różnych odległościach od radaru. Jest ona określana na podstawie szerokości impulsu lub czasu trwania transmitowanego impulsu radarowego. Krótsza szerokość impulsu skutkuje wyższą rozdzielczością zasięgu, umożliwiając radarowi rozróżnienie celów znajdujących się bliżej siebie.
Współczynnik zasięgu radaru odnosi się do szybkości, z jaką zmienia się odległość między radarem a ruchomym celem. Jest to prędkość, z jaką cel zbliża się do radaru lub oddala od niego, obliczona na podstawie szybkości zmiany opóźnienia zwróconego sygnału radarowego.
Rozdzielczość celu radarowego to zdolność radaru do rozróżnienia dwóch lub więcej celów znajdujących się blisko siebie. Wpływ na to ma zarówno rozdzielczość zakresowa, jak i rozdzielczość kątowa. Wyższa rozdzielczość celu umożliwia radarowi dokładniejsze różnicowanie i śledzenie oddalonych celów.
Rozdzielczość zasięgu i rozdzielczość azymutu to dwa aspekty rozdzielczości radaru. Rozdzielczość zasięgu to zdolność do rozróżniania celów znajdujących się w różnych odległościach od radaru, natomiast rozdzielczość azymutu to zdolność do rozróżniania celów pod różnymi kątami w stosunku do linii wzroku radaru. Razem te rozdzielczości określają ogólną zdolność radaru do rozpoznawania celów zarówno pod względem zasięgu, jak i kierunku.
Maksymalny zasięg radaru to największa odległość, z której radar może dokładnie wykryć i zmierzyć cele. Wpływ na to mają takie czynniki, jak moc nadawana przez radar, rozmiar anteny, czułość odbiornika i warunki środowiskowe. Maksymalny zasięg różni się w zależności od konstrukcji radaru i zamierzonego zastosowania.