Zastosowanie filtra pasma bocznego w radarze fali ciągłej (CW) ma na celu wyizolowanie częstotliwości przesunięcia Dopplera, które są niezbędne do wykrywania prędkości poruszających się celów. Filtrując niepożądane częstotliwości i koncentrując się na przesunięciu częstotliwości spowodowanym ruchem celu, filtr wstęgi bocznej pomaga dokładnie zmierzyć przesunięcie Dopplera, a tym samym prędkość celu.
Efekt Dopplera jest używany w radarze CW do pomiaru prędkości poruszającego się celu. Gdy cel się porusza, powoduje to zmianę częstotliwości fal radarowych odbijanych z powrotem do odbiornika. To przesunięcie częstotliwości, zwane przesunięciem Dopplera, jest proporcjonalne do prędkości celu. Analizując to przesunięcie, radar CW może określić prędkość celu.
Elementy radaru CW obejmują nadajnik, który w sposób ciągły emituje sygnał radarowy; odbiornik, który przechwytuje odbity sygnał; antena służąca do nadawania i odbierania sygnałów; oraz jednostkę przetwarzającą sygnał, która analizuje odebrane sygnały w celu wyodrębnienia informacji o prędkości celu.
Izolacja pomiędzy nadajnikiem i odbiornikiem w radarze CW jest konieczna, aby zapobiec zakłóceniom pomiędzy wychodzącym sygnałem radarowym a przychodzącym sygnałem odbitym. Bez odpowiedniej izolacji silny nadawany sygnał może przytłoczyć odbiornik i zamaskować słabsze odbite sygnały, utrudniając dokładne wykrycie i pomiar celów.
Różnica między radarem dopplerowskim CW a radarem FMCW (fala ciągła z modulacją częstotliwości) polega na modulacji sygnału. Radar dopplerowski CW wykorzystuje falę o stałej częstotliwości do wykrywania zmian częstotliwości na skutek efektu Dopplera, który dostarcza informacji o prędkości celu. Z kolei radar FMCW moduluje częstotliwość fali ciągłej w czasie. Modulacja ta umożliwia radarowi FMCW pomiar zarówno odległości, jak i prędkości celu poprzez analizę przesunięcia częstotliwości i opóźnienia odbitego sygnału.