Współczynnik sygnału wyjściowego (SCR) w systemach radarowych odnosi się do stosunku siły pożądanego sygnału (np. pochodzącego od interesującego celu) do siły echa zakłóceń odbieranego przez radar. Zaśmiecenie odnosi się do niepożądanej wydajności radaru spowodowanej czynnikami środowiskowymi, takimi jak odbicia od lądu, morza lub deszczu, które mogą przesłaniać lub maskować wykrywanie mniejszych celów. Wyższy SCR wskazuje, że pożądany sygnał jest silniejszy w stosunku do zakłóceń, co ułatwia wykrywanie i odróżnianie celów od szumu tła i bałaganu. Inżynierowie często dążą do maksymalizacji współczynnika SCR poprzez różne techniki przetwarzania sygnałów i ulepszenia konstrukcji systemów radarowych w celu poprawy możliwości wykrywania celów, zwłaszcza w zagraconym otoczeniu.
Stosunek sygnału do szumu (SNR) w systemach radarowych mierzy stosunek rezystancji pożądanego sygnału (zwykle od celu) do rezystancji szumu tła obecnego w odbiorniku radaru. Hałas w radarze może wynikać z szumu termicznego, szumu elektronicznego, szumu atmosferycznego lub innych źródeł, które wprowadzają niepożądane sygnały do odbiornika radaru. Wyższy współczynnik SNR wskazuje, że żądany sygnał jest większy w porównaniu z szumem tła, co poprawia zdolność radaru do wykrywania słabych sygnałów lub celów w hałasie. Osiągnięcie wysokiego współczynnika SNR ma kluczowe znaczenie dla poprawy wydajności radaru pod względem czułości, dokładności i niezawodności, szczególnie w przypadku wykrywania celów na większych dystansach lub w niesprzyjających warunkach środowiskowych, gdzie poziom hałasu może być znaczny.