Systemy radarowe są często projektowane tak, aby wyglądały bocznie, ponieważ taka konfiguracja zapewnia szereg korzyści w różnych zastosowaniach. Jednym z głównych powodów jest to, że radar skierowany z boku może pokryć większy obszar na ziemi lub w przestrzeni kosmicznej w porównaniu z systemem radarowym skierowanym prosto w dół (wygląd Nadira). Ustawiając antenę radaru tak, aby nadawała i odbierała sygnały pod kątem do kierunku jazdy (lub nadiru), radar boczny może utworzyć obszar pokrycia wzdłuż ścieżki radaru. Zdolność ta jest szczególnie przydatna w zastosowaniach takich jak mapowanie, obserwacja i rozpoznanie, gdzie niezbędny jest szeroki zasięg oraz zdolność wykrywania i monitorowania celów na dużym obszarze geograficznym.
Satelity radarowe z syntetyczną aperturą (SAR) zostały specjalnie zaprojektowane jako systemy radarowe obserwacji bocznej ze względu na ich zdolność do generowania obrazów powierzchni Ziemi o wysokiej rozdzielczości. Satelity SAR wykorzystują technikę zwaną przetwarzaniem radarowym z syntetyczną aperturą do symulacji dużej apertury anteny na podstawie ruchu satelity względem Ziemi. Przesyłając impulsy radarowe pod kątem i przetwarzając sygnały zwrotne w czasie w miarę ruchu satelity, satelity SAR mogą uzyskać możliwości obrazowania o wysokiej rozdzielczości, które nie są możliwe w przypadku tradycyjnych systemów radarowych. Konfiguracja boczna umożliwia satelitom SAR przechwytywanie szczegółowych obrazów cech terenu, monitorowanie zmian w czasie oraz wykonywanie precyzyjnych zadań mapowania i teledetekcji do zastosowań, od monitorowania rolnictwa i środowiska, reagowania na katastrofy i planowania przestrzennego.
Radar ze skanowaniem bocznym, znany również jako sonar ze skanowaniem bocznym, to rodzaj wyspecjalizowanego radaru używanego głównie w zastosowaniach podwodnych. Działa poprzez emisję wąskich wiązek sonaru z boku z holowanego lub zamontowanego na kadłubie przetwornika. Wiązki te skanują dno morskie lub obiekty podwodne prostopadle do kierunku podróży, umożliwiając systemowi radarowemu tworzenie szczegółowych obrazów lub map podwodnego środowiska. Radar ze skanowaniem bocznym jest szeroko stosowany w archeologii morskiej, eksploracjach podwodnych, badaniach rybołówstwa i operacjach morskich w celu wykrywania i identyfikacji zanurzonych obiektów, wraków lub obiektów geologicznych z dużą precyzją.
Kąt radaru odnosi się do kąta, pod jakim antena lub wiązka radaru jest skierowana w stosunku do lądu lub obszaru docelowego. W systemach radarowych skierowanych z boku kąt patrzenia to kąt pomiędzy anteną radaru a płaszczyzną poziomą powierzchni Ziemi. Kąt ten określa szerokość pokosu lub obszaru pokrycia terenu, który system radarowy może obserwować podczas każdego skanowania lub przejazdu. Większy kąt widzenia powoduje szersze pokrycie pokosu, ale może zmniejszyć rozdzielczość obrazu lub danych radarowych. Kąt patrzenia jest krytycznym parametrem w projektowaniu i działaniu systemu radarowego, wpływającym na zasięg przestrzenny, rozdzielczość i charakterystykę wydajności zastosowań radarowych, takich jak obserwacja, mapowanie i teledetekcja.