Odległość zerowa odnosi się do określonej odległości, na którą broń palna lub urządzenie optyczne (takie jak luneta) jest kalibrowane lub regulowane w taki sposób, że punkt celowania (POA) pokrywa się z punktem uderzenia (POI) pocisku. Podczas zerowania broni strzelcy zazwyczaj wybierają określoną odległość, na przykład 100 jardów/metrów, jako odległość zerową. Na tej odległości dokonuje się regulacji w celu dostosowania celownika lub siatki celowniczej do miejsca, w którym pocisk uderza w cel. Zapewnia to, że podczas celowania na odległość zerową pocisk trafi dokładnie wtedy, kiedy był zamierzony, bez znaczących odchyleń wynikających z charakterystyki trajektorii pocisku.
Termin „odległość zerowa” ogólnie odnosi się do tego samego pojęcia, co odległość zerowa, czyli odległość, na jaką broń palna lub system celowniczy jest kalibrowana w celu zapewnienia dokładnego celowania i strzelania. Reprezentuje odległość, z której broń jest wyzerowana, co oznacza, że dokonuje się regulacji w celu dopasowania punktu celowania do punktu trafienia w celu zwiększenia celności. Odległość zerowa ma kluczowe znaczenie dla strzelców, którzy chcą zapewnić stałą wydajność i niezawodne oddanie strzału na znanych dystansach podczas różnych scenariuszy strzeleckich.
Zerowanie polega na dostosowaniu ustawień nawiewu (w poziomie) i elewacji (w pionie) celownika lub lunety broni palnej, aby wyrównać siatkę celowniczą z łukiem trajektorii pocisku. Strzelcy zazwyczaj strzelają kilkoma nabojami w wybranej odległości zerowania, dokonując precyzyjnych regulacji, aby mieć pewność, że kule konsekwentnie trafiają w środek celu. Proces ten uwzględnia takie czynniki, jak spadek pocisku pod wpływem grawitacji, wiatru i innych właściwości balistycznych, optymalizując celność broni dla określonej odległości zerowania.
Zasięg zerowy odnosi się do efektywnego zasięgu, w którym broń palna pozostaje celna po wyzerowaniu na określoną odległość. Po wyzerowaniu broni palnej na określoną odległość (np. 100 jardów), zakres zerowy obejmuje odległości przed i po odległości zerowej, przy których trajektoria pocisku mieści się w dopuszczalnym odchyleniu od punktu bramkowego. Zrozumienie zakresu zerowania pomaga strzelcom ocenić efektywną odległość, z której mogą pewnie atakować cele bez konieczności znacznej regulacji trzymania lub przytrzymywania.
W kontekście PUBG (PlayerUnknown’s Battlegrounds) odległość zerowa odnosi się do zmian, jakie gracze mogą wprowadzić w ramach lub lunetach swojej broni, aby skompensować upadek pocisku na duże odległości. W grze gracze mogą ustawić odległość na zero w swoich lunetach, aby mieć pewność, że kule dokładnie trafiają w cele z różnych odległości. Ustawiając lunetę na określoną odległość, gracze mogą skutecznie atakować cele znajdujące się na dużej odległości bez konieczności ręcznej regulacji celownika, aby skompensować trajektorię lotu piłki w dół pod wpływem grawitacji. Ta funkcja poprawia precyzję i dokładność starć na duże odległości w wirtualnym środowisku gry.