W terminologii radarowej przedział zasięgu odnosi się do dyskretnego segmentu lub komórki wzdłuż osi zasięgu radaru, z których każdy reprezentuje określony odstęp zasięgu od nadajnika radarowego. Pojemniki zasięgu to podstawowe jednostki wykorzystywane w przetwarzaniu sygnałów radarowych do organizowania i analizowania zwracanych sygnałów radarowych na podstawie czasu ich lotu lub czasu podróży w obie strony. Rozmiar każdego przedziału zasięgu jest określony przez częstotliwość powtarzania impulsów radaru (PRF) i prędkość fali elektromagnetycznej, zwykle odpowiadającą określonej rozdzielczości zakresu. Systemy radarowe dzielą całkowity mierzalny zasięg na przedziały o wielu zakresach, aby przestrzennie segmentować wyniki radaru, umożliwiając precyzyjne wykrywanie, lokalizację i śledzenie celów na podstawie ich odległości od radaru.
Zasięg radaru oznacza fizyczną odległość pomiędzy nadajnikiem radarowym a celem lub obiektem zainteresowania. Jest to krytyczny parametr mierzony przez systemy radarowe, służący do określenia położenia i współrzędnych przestrzennych celów wykrytych w obszarze zasięgu radaru. Pomiary zasięgu radaru opierają się na opóźnieniu pomiędzy transmisją impulsów radarowych a odbiorem ich odbić od obiektów. Dzięki dokładnemu obliczeniu czasu podróży fal radarowych w obie strony systemy radarowe mogą obliczyć zasięg do celów i odwzorować ich położenie względem nadajnika radarowego. Pomiary zasięgu są niezbędne w zastosowaniach takich jak nawigacja, obserwacja, monitorowanie pogody i operacje lotnicze.
Bramka zasięgu w radarze oznacza okno lub przedział czasu, w którym sygnały radarowe są przetwarzane w celu wykrycia echa od celów znajdujących się w określonym przedziale zasięgu. Bramki zasięgu są zsynchronizowane z cyklem transmisji i odbioru impulsów radaru i służą do izolowania i analizowania wydajności radaru odpowiadającej dyskretnym przedziałom zasięgu. Selektywne otwieranie i zamykanie bramek zasięgu w oparciu o oczekiwany czas przelotu echa radarowego, systemy radarowe mogą odfiltrowywać bałagan i hałas i skupiać się na wykrywaniu i śledzeniu celów w określonych zakresach. Osłona zasięgu ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji działania radaru w środowiskach z wieloma obiektami odblaskowymi i zmienną siłą sygnału.
Pierścień zasięgu na wyświetlaczach radaru reprezentuje koncentryczne okręgi na ekranie wyświetlacza radaru, z których każdy odpowiada określonym odległościom od nadajnika radaru. Pierścienie zasięgu zapewniają wizualną reprezentację obszaru zasięgu radaru i odległości, z jakich sygnały radarowe mogą napotkać obiekty lub cele. Pomagają operatorom lub analitykom radarów ocenić przestrzenny zasięg zasięgu radaru, ocenić bliskość wykrytych celów i zinterpretować względne odległości między obiektami pojawiającymi się na wyświetlaczu radaru. Pierścienie zasięgu są powszechnie stosowane w kontroli ruchu lotniczego, nawigacji morskiej, radarach pogodowych i obserwacji wojskowej w celu poprawy świadomości sytuacyjnej i orientacji przestrzennej.
Zasięg pasma radaru odnosi się do widma częstotliwości przeznaczonych do działania radaru, z których każda odpowiada określonym zakresom długości fal. Pasma radarów są klasyfikowane na podstawie ich zakresów częstotliwości i właściwości, takich jak działanie w różnych warunkach pogodowych, penetracja przez różne materiały i przydatność do różnych zastosowań. Typowe pasma radarowe obejmują pasmo X, pasmo Ku, pasmo Ka i pasmo S, a każde z nich oferuje przewagę w zakresie rozdzielczości, zasięgu i czułości w zależności od zamierzonego zastosowania. Wybór pasma radarowego wpływa na konstrukcję systemu radarowego, jego wydajność i zgodność z przepisami, wpływając na zastosowania w takich obszarach, jak obronność, lotnictwo, meteorologia i teledetekcja.