Bramka zasięgu w radarze odnosi się do określonego segmentu lub okna, podczas którego system radarowy aktywnie nasłuchuje sygnałów zwrotnych. Odpowiada pewnemu zakresowi odległości od nadajnika radarowego, ogólnie definiowanemu przez czas potrzebny impulsowi radarowemu na podróż do celu i z powrotem. Bramki zasięgu są niezbędne do izolowania i identyfikacji sygnałów radarowych z różnych odległości, umożliwiając radarowi jednoczesne rozpoznanie wielu celów w różnych odległościach.
Zasięg bramki w radarze odnosi się do określonego odcinka przedziału lub odległości, który obejmuje bramka zasięgu. Zwykle definiują ją parametry i ustawienia systemu radarowego, takie jak częstotliwość powtarzania impulsów (PRF), czas trwania impulsu i możliwości przetwarzania sygnału. Bramki zasięgu są często ustawione w regularnych odstępach wzdłuż osi zasięgu, aby pokryć cały zakres zainteresowania, do monitorowania którego przeznaczony jest radar.
Bramka zasięgu w radarze obejmuje proces selektywnego akceptowania wyników radaru tylko z określonego zasięgu lub przedziału odległości, odpowiadającego bramce zasięgu. Technika ta umożliwia systemom radarowym odfiltrowywanie niepożądanych sygnałów i zakłóceń w tle, skupiając się zamiast tego na echach od celów znajdujących się w wyznaczonych bramkach zasięgu. Osłona zasięgu ma kluczowe znaczenie dla poprawy wydajności radaru poprzez poprawę wykrywania celów, dokładności śledzenia oraz redukcję wpływu hałasu i zakłóceń.
Pojemnik zasięgu w radarze odnosi się do dyskretnego segmentu lub komórki w obrębie bramki zasięgu, która reprezentuje określony przedział zasięgu. Pojemniki zasięgu służą do digitalizacji możliwości wykrywania radaru, umożliwiając mu pomiar i przetwarzanie wydajności radaru w poszczególnych przyrostach przestrzennych wzdłuż osi zasięgu. Każdy przedział zasięgu zazwyczaj odpowiada niewielkiemu przyrostowi odległości, umożliwiając systemom radarowym tworzenie szczegółowych profili wykrytych celów na podstawie ich odległości od nadajnika radarowego.