Wzmocnienie kompresora odnosi się do stopnia redukcji sygnału stosowanego przez kompresor do sygnałów przekraczających określony próg. W przetwarzaniu dźwięku kompresor służy do zmniejszania zakresu dynamiki sygnału poprzez tłumienie jego amplitudy, gdy przekracza on określony poziom. Ustawienie wzmocnienia kompresora określa, jak bardzo sygnał powyżej progu jest redukowany. Zwykle wyraża się ją w decybelach (dB) i można ją regulować w celu kontrolowania stopnia kompresji zastosowanej do sygnału wejściowego. Wyższe ustawienia wzmocnienia kompresora skutkują bardziej agresywną kompresją, w przypadku której sygnał wyjściowy jest jeszcze bardziej redukowany, gdy przekroczy próg.
Wzmocnienie kompresora, czasami nazywane wzmocnieniem uzupełniającym, to wzmocnienie kompensacyjne stosowane do skompresowanego sygnału po jego zmniejszeniu przez kompresor. Wzmocnienie uzupełniające służy do przywrócenia ogólnego poziomu lub głośności sygnału do pożądanego poziomu po zmniejszeniu zakresu dynamiki spowodowanego kompresją. Skutecznie wzmacnia skompresowany sygnał, aby osiągnąć stały poziom wyjściowy, zapewniając, że cichsze części sygnału pozostaną słyszalne bez nadmiernego zwiększania poziomów szczytowych. Wzmocnienie makijażu jest dostosowywane w celu zrównoważenia zmniejszenia zakresu dynamiki spowodowanego kompresją, przy jednoczesnym zachowaniu odpowiedniego ogólnego poziomu sygnału.
Kompresja wzmocnienia ma miejsce, gdy wzmocnienie wzmacniacza lub kompresora maleje wraz ze wzrostem amplitudy sygnału wejściowego. To nieliniowe zachowanie zwykle występuje, gdy wzmacniacz lub kompresor zbliża się do maksymalnej wydajności wyjściowej, powodując zniekształcenia lub efekty ograniczające. W kompresji dźwięku kompresja wzmocnienia odnosi się w szczególności do zmniejszenia wzmocnienia wzmacniacza lub działania kompresora, które występuje, gdy sygnał wejściowy przekracza określony próg. Powoduje to mniej niż liniową zależność pomiędzy poziomami sygnału wejściowego i wyjściowego, co wpływa na zakres dynamiczny i wierność przetwarzanego sygnału.
Różnica między mocą wyjściową kompresora a wzmocnieniem uzupełniającym polega na ich funkcjach i zastosowaniu w przetwarzaniu dźwięku. Wyjście kompresora oznacza sygnał, który został dynamicznie przetworzony przez kompresor, a amplituda fragmentów przekraczających próg została zmniejszona w oparciu o ustawienia kompresora. Z drugiej strony wzmocnienie uzupełniające jest stosowane po kompresji w celu zwiększenia ogólnego poziomu sygnału do pożądanego poziomu wyjściowego. Podczas gdy wyjście kompresora koncentruje się na redukcji zakresu dynamiki i maksymalnym tłumieniu, wzmocnienie kompensuje tę redukcję, aby zapewnić spójne poziomy sygnału i postrzeganą głośność.
W przetwarzaniu dźwięku wzmocnienie i kompresja są pojęciami powiązanymi, ale odrębnymi. Wzmocnienie odnosi się do współczynnika wzmocnienia zastosowanego do sygnału, wskazującego, jak bardzo amplituda sygnału jest zwiększona lub zmniejszona. Często służy do regulacji ogólnej głośności lub amplitudy sygnału. Z kolei kompresja odnosi się do zmniejszania zakresu dynamiki sygnału – różnicy pomiędzy najcichszymi i najgłośniejszymi częściami sygnału. Kompresję osiąga się poprzez tłumienie sygnału, gdy przekracza on określony próg, redukując w ten sposób wartości szczytowe i zwiększając odczuwalną głośność. Chociaż wzmocnienie i kompresja wpływają na amplitudę sygnału, wzmocnienie reguluje przede wszystkim ogólny poziom sygnału, podczas gdy kompresja modyfikuje zakres dynamiczny i poziomy szczytowe, aby kontrolować dynamikę sygnału i zapewnić spójność sygnału wyjściowego.
