Punkt kompresji wzmocnienia, znany również jako P1DB (punkt kompresji 1 dB), jest krytycznym parametrem przy charakteryzowaniu wzmacniaczy i innych urządzeń. Odnosi się do poziomu mocy sygnału wejściowego, przy którym wzmocnienie wzmacniacza zaczyna spadać w stosunku do wzmocnienia liniowego małego sygnału wynoszącego 1 dB. W tym momencie wzmacniacz nie może już utrzymywać stałego wzmocnienia ze względu na efekty nieliniowe, takie jak nasycenie lub ograniczenie. Punkt kompresji wzmocnienia ma zasadnicze znaczenie przy określaniu maksymalnej mocy wyjściowej wzmacniacza, zanim zniekształcenia staną się znaczące.
Punkt kompresji wzmocnienia wynoszący 1 dB wskazuje konkretnie poziom mocy wejściowej, przy którym wzmocnienie wzmacniacza spada o 1 dB w porównaniu z jego wzmocnieniem przy niższych mocach wejściowych. Pomiar ten ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia liniowości i zakresu dynamiki wzmacniacza. Wzmacniacze z punktami kompresji wyższymi o 1 dB mogą obsługiwać wyższe poziomy sygnału wejściowego bez znaczących zniekształceń, dzięki czemu nadają się do zastosowań wymagających wysokiej wierności i minimalnej degradacji sygnału.
Współczynnik kompresji wzmocnienia to współczynnik określający ilościowo stopień, w jakim wzmocnienie wzmacniacza lub urządzenia zmniejsza się, gdy moc sygnału wejściowego wzrasta powyżej punktu kompresji wynoszącego 1 dB. Definiuje się ją jako stosunek mocy wyjściowej w punkcie kompresji 1 dB do mocy wyjściowej przy niższym poziomie mocy wejściowej, gdzie wzmacniacz działa liniowo. Wyższy współczynnik kompresji wzmocnienia wskazuje na poważniejszą kompresję i nieliniowe zachowanie wzmacniacza w miarę wzrostu mocy wejściowej.
Kompresja wzmocnienia występuje przede wszystkim z powodu nieliniowej charakterystyki odpowiedzi wzmacniaczy i innych urządzeń aktywnych. Kiedy amplituda sygnału wejściowego przekracza pewien poziom, aktywne elementy wzmacniacza (tranzystory, lampy itp.) zaczynają osiągać swoje maksymalne granice działania. Powoduje to, że wzmacniacz nie wzmacnia już sygnału liniowo, lecz zamiast tego zmniejsza wzmocnienie, aby zapobiec zniekształceniom lub uszkodzeniom. Kompresja wzmocnienia może objawiać się zmniejszonym wzmocnieniem, zwiększonym zniekształceniem harmonicznym lub innymi efektami nieliniowymi, które pogarszają wierność i wydajność wzmocnionego sygnału.
Pomiar kompresji wzmocnienia zazwyczaj obejmuje stopniowe dodawanie poziomów mocy wejściowej do wzmacniacza i monitorowanie mocy wyjściowej lub odpowiedzi wzmocnienia. Powszechną metodą jest wykreślenie mocy wyjściowej lub wzmocnienia w funkcji mocy wejściowej i określenie poziomu mocy wejściowej, przy którym wzmocnienie spada o 1 dB w stosunku do wartości liniowej. Punkt ten odpowiada punktowi kompresji 1 dB (P1DB), który jest następnie używany do scharakteryzowania liniowości i zakresu dynamiki wzmacniacza. Precyzyjne techniki pomiarowe obejmują skalibrowany sprzęt testowy i dokładną kontrolę poziomów sygnału wejściowego, aby zapewnić dokładne określenie charakterystyki kompresji wzmocnienia.
