SNR (stosunek sygnału do szumu) na wyjściu radaru impulsowego można poprawić kilkoma metodami. Skutecznym podejściem jest zwiększenie mocy transmitowanej impulsów radarowych. Wyższa transmitowana moc skutkuje silniejszymi sygnałami zwrotnymi od celów, zwiększając w ten sposób składową sygnału SNR w stosunku do szumu. Inną metodą jest optymalizacja szerokości pasma odbiornika i charakterystyki filtrowania, aby zminimalizować szum i zmaksymalizować wykrywalność składowych sygnału. Techniki te łącznie poprawiają współczynnik SNR, poprawiając zdolność radaru do dokładnego wykrywania i pomiaru celów na tle szumu tła.
Zwiększanie sygnału SNR w radarze obejmuje różne strategie mające na celu redukcję szumów przy jednoczesnej poprawie siły sygnału. Jednym z podejść jest zastosowanie wyrafinowanych technik przetwarzania sygnału, takich jak spójna integracja. Spójna integracja łączy wiele sygnałów radarowych w czasie lub częstotliwości, dopasowując je w celu wzmocnienia składowej sygnału przy jednoczesnym uśrednianiu szumu. Dodatkowo optymalizacja konstrukcji i umiejscowienia anteny może skuteczniej skupić energię radaru na interesujących celach, poprawiając w ten sposób siłę odbieranego sygnału w stosunku do poziomu hałasu otoczenia.
Kompresja impulsów to technika stosowana w systemach radarowych w celu uzyskania lepszej rozdzielczości zasięgu bez poświęcania energii. Chociaż sama kompresja impulsów nie zwiększa bezpośrednio współczynnika SNR w tradycyjnym sensie, skutecznie skupia energię radaru w komórce o wąskim zakresie rozdzielczości. Takie skupienie pozwala na lepsze rozróżnianie celów na tle bałaganu i hałasu w tle, poprawiając w ten sposób ogólną wydajność radaru w wykrywaniu i identyfikowaniu celów na większych dystansach i w trudnych warunkach.
Osiągnięcie wysokiego współczynnika SNR w radarze wymaga połączenia konstrukcji sprzętu, technik przetwarzania sygnałów i strategii operacyjnych. Ulepszenia sprzętowe, takie jak odbiorniki o niskim poziomie szumów i anteny o dużym wzmocnieniu, pomagają zminimalizować wpływ szumów systemu. Techniki przetwarzania sygnału, takie jak spójna integracja, filtrowanie w parach i adaptacyjne progowanie, dodatkowo poprawiają SNR poprzez efektywne wyodrębnianie i wzmacnianie sygnałów docelowych, które są słabe w porównaniu z poziomem szumu. Praktyki operacyjne, takie jak optymalizacja parametrów radaru i monitorowanie środowiska, również odgrywają kluczową rolę w maksymalizacji wydajności SNR podczas operacji radarowych.
SNR, czyli stosunek sygnału do szumu, w radarze, odnosi się do stosunku pożądanej mocy sygnału do mocy szumu tła występującego w odebranych sygnałach radarowych. Służy jako podstawowa miara wydajności systemu radarowego, wskazując klarowność i niezawodność wykrytych sygnałów w stosunku do poziomu hałasu. Wyższy SNR oznacza silniejszy i wyraźniejszy sygnał, poprawiający zdolność radaru do dokładnego wykrywania i pomiaru celów w środowisku różnych źródeł zakłóceń i warunków środowiskowych. Osiągnięcie i utrzymanie wysokiego współczynnika SNR jest niezbędne do maksymalizacji zasięgu wykrywania radaru, dokładności i ogólnej wydajności operacyjnej.