Het bereik van radarsystemen voor luchtverkeersleiding (ATC) varieert afhankelijk van het type en de locatie van de radarinstallatie. Primary Surveillance Radar (PSR), die werkt in het frequentiebereik van ongeveer 960-1215 MHz, heeft doorgaans een bereik van maximaal 200 zeemijl (ongeveer 370 kilometer). De PSR detecteert en volgt vliegtuigen door echo’s van radiogolven te analyseren die door het vliegtuig worden weerkaatst, waardoor kritische informatie over hun positie, hoogte en snelheid aan luchtverkeersleiders wordt verstrekt. Dankzij het ATC-radarbereik kunnen luchtverkeersleiders het luchtverkeer binnen hun aangewezen luchtruim effectief monitoren en beheren.
Luchthavenradar, vaak terminal surveillance radar (TSR) of luchthavenoppervlaktedetectieapparatuur (ASDE) genoemd, is ontworpen voor bewaking op grote afstand van vliegtuigbewegingen binnen en op luchthavens. Het bereik van de radarsystemen van de luchthaven strekt zich doorgaans uit tot 60 zeemijl (ongeveer 111 kilometer) en bestrijkt het luchtruim en grondoperaties nabij de luchthaven. Luchthavenradar levert cruciale gegevens over taxi’s, opstijgen, landen en grondbewegingen, waardoor veilige en ordelijke activiteiten in de luchthavenomgeving worden gegarandeerd.
Luchthavenradarsystemen kunnen “zien” met betrekking tot hun maximale operationele bereik, dat voor sommige systemen wel 60 zeemijl (ongeveer 111 kilometer) kan bedragen, afhankelijk van de specifieke radarinstallatie en omgevingsomstandigheden. Het vermogen van luchthavenradar om vliegtuigbewegingen op aanzienlijke afstanden te detecteren en te volgen, ondersteunt luchtverkeersleiders bij het beheren van verkeersstromen, het op volgorde zetten van aankomst en vertrek, en het handhaven van een veilige scheiding tussen vliegtuigen tijdens de naderings-, landings- en vertrekfase.
De frequentie van radarsystemen voor luchtverkeersleiding (ATC) varieert afhankelijk van het specifieke radartype en de operationele vereisten. De primaire surveillanceradar (PSR), die wordt gebruikt voor basisbewaking van vliegtuigposities, werkt in het frequentiebereik van ongeveer 960-1215 MHz. De secundaire surveillanceradar (SSR), die extra mogelijkheden biedt voor vliegtuigidentificatie en gegevensuitwisseling via transpondersignalen, werkt in het frequentiebereik van 1030-1090 MHz. Deze frequentiebanden worden internationaal toegewezen om compatibiliteit en interoperabiliteit tussen ATC-radarsystemen te garanderen, waardoor naadloze communicatie en monitoring van vliegtuigen in gecontroleerd luchtruim mogelijk wordt.
De nauwkeurigheid van radarsystemen voor luchtverkeersleiding (ATC) is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type radartechnologie, omgevingsomstandigheden en het operationele bereik van de radar. Over het algemeen zijn ATC-radarsystemen ontworpen om een hoge positienauwkeurigheid te bieden voor vliegtuigbewaking. Primary Surveillance Radar (PSR) biedt doorgaans nauwkeurigheid bij het meten van de positie van vliegtuigen binnen een paar honderd meter tot enkele kilometers, afhankelijk van het bereik van de radar en de afstand tot het doelvliegtuig. Secondary Surveillance Radar (SSR) verbetert de nauwkeurigheid door aanvullende informatie te verstrekken, zoals vliegtuigidentificatie en hoogte, afgeleid van transpondersignalen. Over het geheel genomen zijn ATC-radarsystemen cruciale hulpmiddelen voor luchtverkeersleiders, die betrouwbare en nauwkeurige informatie leveren om een veilig en efficiënt beheer van het luchtverkeer in het gecontroleerde luchtruim te garanderen.