Moderne radar werkt volgens het principe van het uitzenden van elektromagnetische golven, meestal in het microgolfbereik, en het detecteren van reflecties (echo’s) van deze golven door objecten in de omgeving. Radarsystemen bestaan uit een zender die pulsen van elektromagnetische straling uitzendt, een antenne om deze pulsen de ruimte in te sturen, en een ontvanger om terugkerende echo’s van doelen te detecteren. Het radarsysteem berekent de afstand tot het doel op basis van de tijd die nodig is voordat de uitgezonden puls terugkeert (vluchttijd), en bepaalt de richting en snelheid van het doel door de Dopplerverschuiving van de gereflecteerde signalen te analyseren. Geavanceerde radarsystemen maken ook gebruik van signaalverwerkingstechnieken en algoritmen om ruis te filteren, doeldetectie te verbeteren en de resolutie te verbeteren.
Radartechnologie blijft onmisbaar in verschillende toepassingen in de moderne wereld. Een van de belangrijkste toepassingen van radar vandaag de dag is in de luchtvaart voor luchtverkeersleiding (ATC) en weermonitoring. Radarsystemen voor luchtverkeersleiding volgen de positie, hoogte en snelheid van vliegtuigen in realtime en zorgen voor een veilige scheiding en efficiënte routering. Weerradarsystemen monitoren neerslag, zware stormen en windpatronen, verstrekken essentiële informatie aan meteorologen en helpen bij het tijdig afgeven van weerwaarschuwingen en -voorspellingen. Radar wordt ook veel gebruikt in militaire toepassingen voor bewaking, verkenning, raketgeleiding en verdediging tegen lucht- en zeebedreigingen.
De frequentie van moderne radarsystemen varieert afhankelijk van de specifieke toepassing en operationele vereisten. Radarfrequenties variëren over het algemeen van zeer hoge frequenties (VHF) tot extreem hoge frequenties (EHF), wat overeenkomt met golflengten van enkele meters tot millimeters. Luchtverkeersleidingsradars werken bijvoorbeeld vaak in de L-band (1-2 GHz) of S-band (2-4 GHz), terwijl weerradars in de C-band (4-8 GHz) of X-band kunnen werken. band (8-12 GHz). Militaire radars kunnen hogere frequenties in de X-band of Ku-band (12-18 GHz) gebruiken voor verbeterde resolutie en doeldetectiemogelijkheden. De keuze van de frequentie heeft invloed op de radarprestaties, inclusief bereik, resolutie en gevoeligheid voor weers- en omgevingsomstandigheden, waardoor optimale functionaliteit voor specifieke operationele behoeften wordt gegarandeerd.