Zasada działania radaru pokładowego, czyli bocznego radaru pokładowego, opiera się na jego zdolności do emitowania impulsów radarowych ze statku powietrznego pod kątem do boku jego toru lotu. Taka konfiguracja umożliwia systemom Allus skanowanie szerokiego obszaru terenu lub powierzchni morza podczas każdego przelotu. Gdy samolot porusza się do przodu, antena radaru w sposób ciągły przesyła impulsy i odbiera odbite echa od ziemi lub wody poniżej. Przetwarzając te sygnały w czasie i biorąc pod uwagę ruch statku powietrznego, systemy w przejściu mogą generować obrazy lub mapy obserwowanego obszaru w wysokiej rozdzielczości. Tę zdolność obrazowania osiąga się dzięki spójnemu przetwarzaniu radarowemu, w którym system radarowy skutecznie syntetyzuje wirtualnie większą aperturę anteny, umożliwiając szczegółowe misje rozpoznawcze i obserwacyjne w rozległych regionach geograficznych.
Cel SLAR jest wieloaspektowy i zależy od konkretnego zastosowania. W kontekście wojskowym SLAR jest używany w misjach rozpoznawczych i obserwacyjnych w celu gromadzenia informacji wywiadowczych, monitorowania działań wroga i oceny charakterystyki terenu. Zapewnia siłom zbrojnym możliwość wykrywania i identyfikacji celów, śledzenia ruchów i mapowania obszarów geograficznych. SLAR jest również wykorzystywany w operacjach morskich do nadzoru wybrzeża, monitorowania ruchu morskiego i wykrywania potencjalnych zagrożeń na morzu. W zastosowaniach cywilnych SLAR wspiera monitorowanie środowiska, reagowanie na katastrofy, badania geologiczne i zadania kartograficzne. Jego zdolność do działania z platform powietrznych zapewnia elastyczność rozmieszczenia i dostępu do odległych lub niedostępnych regionów, co czyni go cennym narzędziem do badań naukowych, zarządzania zasobami i planowania awaryjnego. Ogólnie rzecz biorąc, SLAR poprawia świadomość sytuacyjną, ułatwia podejmowanie decyzji i wspiera różne działania operacyjne i naukowe, które wymagają szczegółowych informacji przestrzennych na dużych obszarach.