Bycie pasywnym oznacza brak asertywnego działania lub wyrażania siebie w sytuacjach, w których można oczekiwać działania lub ekspresji lub być korzystnym. Często wiąże się to z niechęcią lub wahaniem do aktywnego angażowania się lub podejmowania decyzji, woląc zamiast tego płynąć z prądem lub unikać konfliktu.
Bycie osobą pasywną stale wiąże się z biernym zachowaniem w różnych sytuacjach. Może to obejmować unikanie konfrontacji, uleganie opiniom innych bez wyrażania własnej szczerości i ogólnie nieposiadanie pewności siebie lub przejmowanie inicjatywy w interakcjach lub procesach decyzyjnych.
Osoba pasywna jest często opisywana jako bierna lub alternatywnie można ją nazwać uległą, uległą lub nieasertywną. Terminy te podkreślają ich tendencję do ulegania, a nie rzucania wyzwania lub potwierdzania się w kontekście społecznym, zawodowym lub osobistym.
Istoty pasywne mogą odnosić się do bytów lub organizmów, które nie inicjują aktywnie ani nie angażują się w działania w swoim otoczeniu. Termin ten można zastosować do różnych kontekstów, w tym biologii, gdzie istoty pasywne mogą nie mieć mobilności lub wykazywać minimalną interakcję z otoczeniem.
Jeśli coś jest pasywne, zwykle oznacza to, że nie działa aktywnie ani nie reaguje w danej sytuacji. Na przykład pasywny element elektroniki nie generuje ani nie kontroluje energii, ale raczej umożliwia jej przepływ przez nią. W szerszym znaczeniu bierność może wskazywać na brak inicjatywy lub aktywności, czy to w procesach fizycznych, czy w zachowaniu człowieka.