Polaryzacja ko- i krzyżowa odnoszą się do różnych orientacji polaryzacji anteny w kontekście propagacji fali elektromagnetycznej:
Kopolaryzacja ma miejsce, gdy anteny nadawcza i odbiorcza są ustawione w tej samej orientacji polaryzacji – obie anteny są spolaryzowane pionowo (VV) lub poziomo (HH). W tej konfiguracji sygnał nadawany i sygnał odbierany mają ten sam stan polaryzacji, maksymalizując rezystancję sygnału i minimalizując straty polaryzacyjne.
Z drugiej strony polaryzacja krzyżowa występuje, gdy anteny nadawcze i odbiorcze są zorientowane w ortogonalnych (prostopadłych) stanach polaryzacji. Na przykład, jeśli antena nadaje z polaryzacją pionową (V), a antena odbiorcza ma polaryzację poziomą (H), nazywa się to polaryzacją VH. Polaryzacja krzyżowa zazwyczaj skutkuje zmniejszeniem rezystancji sygnału z powodu strat offsetowych spowodowanych różnicą orientacji pomiędzy anteną nadawczą i odbiorczą.
Efekt polaryzacji krzyżowej odnosi się do zjawiska, w którym fale elektromagnetyczne transmitowane o określonym stanie polaryzacji napotykają zorientowaną antenę odbiorczą o innym stanie polaryzacji. Powoduje to częściowe lub znaczne tłumienie sygnału, ponieważ antena odbiorcza jest mniej wrażliwa na fale o polaryzacji prostopadłej do jej orientacji. Efekt polaryzacji krzyżowej ma kluczowe znaczenie w projektowaniu anten i systemach komunikacyjnych, gdzie minimalizacja zakłóceń polaryzacji krzyżowej jest niezbędna do optymalizacji wydajności sygnału i wydajności transmisji.
W komunikacji satelitarnej polaryzacja krzyżowa odnosi się do celowego wykorzystania ortogonalnych stanów polaryzacji do przesyłania i odbierania sygnałów między stacjami naziemnymi a satelitami. Takie podejście pomaga zredukować zakłócenia pomiędzy sygnałami przesyłanymi w tym samym paśmie częstotliwości. Anteny satelitarne często wykorzystują systemy zasilania o podwójnej polaryzacji, umożliwiające jednoczesną transmisję i odbiór sygnałów o polaryzacji poziomej i pionowej. Polaryzacja krzyżowa w komunikacji satelitarnej pomaga poprawić wydajność systemu poprzez łagodzenie zakłóceń międzykanałowych oraz poprawę jakości i niezawodności sygnału, szczególnie w środowiskach o dużych zakłóceniach elektromagnetycznych lub szumie sygnału.
