W obrazowaniu z odwróconą syntetyczną aperturą (ISAR) obiekt lub cel zwykle porusza się względem systemu radarowego. Ruch ten, zwykle wzdłuż linii wzroku, powoduje, że sygnały radarowe odbijające się od różnych części celu mają różne częstotliwości Dopplera. Technika ISAR wykorzystuje ten ruch do tworzenia obrazów celu o wysokiej rozdzielczości, pomimo jego ruchu. Analizując przesunięcia częstotliwości zwracanych sygnałów, system radarowy może skutecznie syntetyzować dużą aperturę, poprawiając rozdzielczość przestrzenną obrazu.
W obrazowaniu z odwróconą aperturą syntetyczną główny nacisk ponownie kładzie się na ruch celu względem systemu radarowego. W przeciwieństwie do tradycyjnego radaru z syntetyczną aperturą (SAR), w którym porusza się platforma radarowa, ISAR wykorzystuje ruch samego celu. Ten względny ruch powoduje zmiany w przesunięciu Dopplera w obrębie celu, które są następnie wykorzystywane do konstruowania obrazów o wysokiej rozdzielczości. Technika ta jest szczególnie przydatna do obrazowania poruszających się obiektów, takich jak statki czy samoloty, zapewniając szczegółowe obrazy, które są kluczowe dla obserwacji i rozpoznania.
Obrazowanie z aperturą syntetyczną odnosi się do techniki radarowej lub sonarowej, która symuluje dużą antenę lub układ sonarów przy użyciu ruchu platformy radarowej lub samego celu. Łącząc wiele wydajności radaru na ścieżce ruchu, obrazowanie z syntetyczną aperturą osiąga wyższą rozdzielczość, niż byłoby to możliwe w przypadku pojedynczej apertury anteny o tej samej wielkości fizycznej. Technika ta poprawia jakość obrazu, umożliwiając odwzorowanie drobniejszych szczegółów, co jest szczególnie cenne w zastosowaniach takich jak mapowanie terenu, nadzór morski i obrazowanie medyczne.
Sonar z syntetyczną aperturą (SAS) działa na podobnej zasadzie co radar z syntetyczną aperturą, ale zamiast fal elektromagnetycznych wykorzystuje fale dźwiękowe. Polega na przesuwaniu przetwornika sonaru po ścieżce podczas emisji impulsów dźwiękowych. Ruch systemu sonaru lub celu tworzy syntetyczną aperturę, skutecznie zwiększając rozdzielczość obrazów sonaru. Przetwarzając echa otrzymane z wielu miejsc na trasie, SAS może generować obrazy dna morskiego lub obiektów podwodnych o wysokiej rozdzielczości. Technika ta ma kluczowe znaczenie w zastosowaniach takich jak mapowanie podwodne, nawigacja i wykrywanie obiektów zanurzonych.