Bij ISAR-beeldvorming (Inverse Synthetic Aperture) beweegt het object of doelwit gewoonlijk ten opzichte van het radarsysteem. Deze beweging, meestal langs de gezichtslijn, zorgt ervoor dat radarsignalen die door verschillende delen van het doel reflecteren, verschillende Doppler-frequenties hebben. De ISAR-techniek maakt gebruik van deze beweging om ondanks zijn beweging beelden met hoge resolutie van het doelwit te creëren. Door frequentieverschuivingen in de geretourneerde signalen te analyseren, kan het radarsysteem op efficiënte wijze een grote opening synthetiseren, waardoor de ruimtelijke resolutie van het beeld wordt verbeterd.
Bij beeldvorming met omgekeerde synthetische apertuur ligt de primaire focus opnieuw op de beweging van het doel ten opzichte van het radarsysteem. In tegenstelling tot de traditionele synthetische apertuurradar (SAR), waarbij het radarplatform beweegt, maakt ISAR gebruik van de beweging van het doel zelf. Deze relatieve beweging resulteert in variaties in de Dopplerverschuiving over het doel, die vervolgens worden gebruikt om beelden met een hoge resolutie te construeren. De techniek is met name nuttig voor het in beeld brengen van bewegende objecten, zoals schepen of vliegtuigen, en biedt gedetailleerde weergaven die cruciaal zijn voor surveillance en verkenning.
Synthetische apertuurbeeldvorming verwijst naar een radar- of sonartechniek die een grote antenne of sonararray simuleert met behulp van de beweging van het radarplatform of het doel zelf. Door meerdere radaropbrengsten langs het bewegingspad te combineren, bereikt beeldvorming met synthetische apertuur een hogere resolutie dan mogelijk zou zijn met een enkele antenne-opening van dezelfde fysieke grootte. Deze techniek verbetert de beeldkwaliteit, waardoor fijnere details kunnen worden opgelost, wat vooral waardevol is bij toepassingen zoals terreinkartering, maritieme surveillance en medische beeldvorming.
Sonar met synthetische apertuur (SAS) werkt volgens een soortgelijk principe als radar met synthetische apertuur, maar gebruikt geluidsgolven in plaats van elektromagnetische golven. Het gaat om het verplaatsen van een sonartransducer langs een pad terwijl geluidspulsen worden uitgezonden. Beweging van het sonarsysteem of doel creëert een synthetisch diafragma, waardoor de resolutie van de sonarbeelden effectief wordt verhoogd. Door echo’s te verwerken die vanuit meerdere posities langs het pad worden ontvangen, kan SAS hogeresolutiebeelden van de zeebodem of onderwaterobjecten genereren. Deze techniek is cruciaal voor toepassingen zoals onderwaterkartering, navigatie en detectie van ondergedompelde objecten.