Amplitudemodulatie (AM) wordt ook gewoonlijk “dual-band amplitudemodulatie” (DSB-AM) genoemd. Deze term benadrukt dat bij AM de bovenste en onderste zijbanden van het gemoduleerde signaal dezelfde informatie bevatten als het oorspronkelijke basisbandsignaal. De draaggolf in AM wordt in amplitude gemoduleerd om het informatiesignaal te coderen, wat resulteert in een gemoduleerd signaal dat bestaat uit de draaggolf en zijn twee zijbanden.
De modulatiegolf, het signaal dat de te verzenden informatie draagt, wordt vaak een “basisbandsignaal” of “berichtsignaal” genoemd. Deze term benadrukt dat de modulatiegolf gewoonlijk de feitelijke gegevens of informatie bevat die via de modulatie worden verzonden. In AM varieert deze modulerende golf de amplitude van de draaggolf volgens de momentane amplitude van het basisbandsignaal.
De modulatie-index m bij amplitudemodulatie (AM) wordt ook wel “modulatiediepte” of “modulatiepercentage” genoemd. Het vertegenwoordigt de verhouding van de maximale amplitude van het modulatiesignaal (basisbandsignaal) tot de amplitude van de ongemoduleerde draaggolf. De modulatie-index m bepaalt de mate waarin de amplitude van de draaggolf wordt gevarieerd door het modulatiesignaal. Hogere waarden van m duiden op grotere variaties in de draaggolfamplitude, wat resulteert in grotere veranderingen in de signaalamplitude en een efficiënter gebruik van zendvermogen.
Amplitudemodulatie (AM) en frequentiemodulatie (FM) zijn verschillende modulatietechnieken die worden gebruikt in radiocommunicatie. Ze verschillen fundamenteel in de manier waarop ze informatie op een draaggolf coderen. Bij AM wordt de amplitude van de draaggolf gemoduleerd om variaties in de amplitude van het basisbandsignaal te reflecteren. FM moduleert daarentegen de frequentie van de draaggolf, waarbij de frequentieafwijking overeenkomt met de amplitude van het basisbandsignaal. Dit verschil betekent dat AM en FM niet hetzelfde zijn; Ze bieden verschillende voordelen en worden gebruikt voor verschillende soorten communicatietoepassingen, afhankelijk van factoren zoals signaalhelderheid, bandbreedte-efficiëntie en ruisbestendigheid.
Pulsamplitudemodulatie (PAM) is ook bekend onder de term “pulsmodulatie”. PAM is een modulatietechniek waarbij de amplitude van een reeks pulsen varieert afhankelijk van variaties in de amplitude van het uitgezonden analoge signaal (modulerende golf). Elke puls in PAM komt overeen met een monster van de modulatiegolf op een specifiek tijdstip, en de amplitude van de puls vertegenwoordigt de momentane amplitude van het modulerende signaal. PAM wordt vaak gebruikt in digitale communicatiesystemen, waar het de basis vormt voor complexere modulatieschema’s zoals pulscodemodulatie (PCM) die wordt gebruikt in digitale audio en telecommunicatie.