De mogelijkheden van radartaken zijn afhankelijk van verschillende factoren, waaronder het type radarsysteem, de gebruikte frequentie, de antennegrootte en de omgevingsomstandigheden. Doorgaans kan radar afstanden meten van enkele meters tot enkele kilometers. Korteafstandsradarsystemen, zoals die welke in automobieltoepassingen worden gebruikt om botsingen te vermijden, werken doorgaans op een bereik tot ongeveer 200 meter. Deze radars bieden nauwkeurige afstandsmetingen die essentieel zijn voor adaptieve cruisecontrol en geautomatiseerde remsystemen, waardoor veilige rijomstandigheden in wisselende verkeerssituaties worden gegarandeerd.
Langeafstandsradarsystemen, die vaak worden gebruikt in lucht- en ruimtevaart-, maritieme en militaire toepassingen, kunnen afstanden meten die zich uitstrekken tot honderden kilometers. Radars van de luchtverkeersleiding monitoren bijvoorbeeld vliegtuigbewegingen binnen een straal van maximaal 200 zeemijl (ongeveer 370 kilometer), waardoor nauwkeurige tracking van vliegtuigen en luchtruimbeheer mogelijk wordt. Maritieme surveillanceradars kunnen schepen en vaartuigen detecteren op een afstand van meer dan 50 zeemijl (ongeveer 93 kilometer), waardoor veilige navigatie en maritieme veiligheidsoperaties in open zee en kustwateren worden vergemakkelijkt.
Het maximale bereik van een radarsysteem wordt bepaald door de ontwerpspecificaties, werkfrequentie, zendvermogen, ontvangergevoeligheid en atmosferische omstandigheden. Radars met een hogere frequentie, zoals radars die in de microgolf- of millimetergolfbanden werken, bieden doorgaans een korter maximaal bereik vanwege de hogere atmosferische absorptie en signaalverzwakking over lange afstanden. Laagfrequente radars, zoals radars die in de VHF- (zeer hoge frequentie) of UHF- (ultrahoge frequentie) banden werken, kunnen een groter maximaal bereik bereiken door effectiever door atmosferische omstandigheden te dringen en minder signaalverlies te ervaren. Radarontwerpers optimaliseren deze factoren om maximale bereikprestaties te bereiken die zijn afgestemd op specifieke operationele vereisten, of het nu gaat om bewakings-, navigatie-, weermonitoring- of defensietoepassingen.